Sep 15, 2009

နီရိုး

ဒီရက္ပိုင္းေတြထဲ သေဘာအက်ၾကီးက်ျပီး ေက်ေက်နပ္နပ္ ဆဲေနရသလို ျမိန္ျမိန္ၾကီး တဖြဖြ ရြြတ္ေနမိတဲ့ ကဗ်ာ...




နီရိုး

အႏုပညာ၀ါသနာပါတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
တေယာထိုးလိုက ထိုးေစ
ငေၾကာင္...။

မိေႏွာင္း

(၂၀၀၉ ဇူလိုင္ "ပိေတာက္ပြင့္သစ္"ထဲက...)

(ပံုကို ဒီက ယူပါတယ္)




13 comments:

Nge Naing said...

ဆရာမ ကဗ်ာကလည္း အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ ဘာကို ေျပာသြားမွန္းေတာင္ မသိဘူး ကၽြန္မက အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခံစားတဲ့ေနရာမွာ ဒီေလာက္အထိ ေတာ္တယ္။

Anonymous said...

တိုထိမိ ကလိကလိျဖစ္ပါ၏

ေမ့သမီး said...

တကယ္ထိမိတဲ့ကဗ်ာ။ ညီမလည္းေလ အဲဒီဘုရင္ကို မီးေလာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တေယာထိုးေနတယ္ဆိုေတာ့ ၾကည္႕ရတာငုတ္တုတ္မ်ားေမ့သြားတာလို႕ပဲ ထင္တယ္။ ေၾကာက္လြန္းလို႕ျဖစ္မွာလို႕။

မမသီရိ said...

ငေၾကာင္..
ေၾကာင္ရုံတင္မဟုတ္
သြက္သြက္ခါ လု ရူး...

Bagothu said...

ခံစားသြားပါတယ္။
ဒီလုိအေျခအေနမ်ိဳးမွာ
တေယာထုိးေနသူေတြက ဘယ္လုိလုပ္ျပီး
အႏုပညာ ၀ါသနာပါလုိ႕ လုပ္ေနတာ
တိုင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ
ယုံျကည္လုိ႕ရမလဲ

ၿငိမ္းေ၀ said...

တေယာထိုးလိုတာကေတာ့ မျဖစ္နိဳင္ဘူး
အနုပညာ ၀ါသနာပါလိုက ပါေစ
.....ငညံံ့....။

rose of sharon said...

ေက်ေက်နပ္နပ္ဆဲေနရသလို ၿမိန္ၿမိန္ၾကီး ရြတ္ေနမိတဲ႔ ကဗ်ာေလးတဲ႔... ကဗ်ာထက္ အဲဒီစာသားေလးကို ပိုသေဘာက်သြားတယ္

Aye Win said...

မသန္းေႏွာင္း ကဗ်ာေလး က်ေနာ္လဲႀကိဳက္တယ္။ အဲဒီတုန္းက တျခားကဗ်ာတပုဒ္ ဦးစားေပးထည့္လိုက္ရလို႔ ႐ႈပ္ကုန္မွာစိုးလို႔ မထည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
႐ွီကာဂိုကတစၦ႐ိုင္းဆိုတာ ေမၿငိမ္းဆီမွာ ႐ွိလား

PhotoVigor said...

I read this before, but not sure story or history. Any way, it is strange. :)

ကိုလူေထြး said...

ကဗ်ာဖတ္ျပီးနားမလည္လိုက္ဘူး...

ေကာ္မန္႕ေတြလိုက္ဖတ္မွ "ဂလိုကိုး" လို႕သေဘာေပါက္သြားေတာ့တယ္...

ထိထိမိမိ ရိတိတိ ပါပဲ...

းဝ)

tututha said...

မိုက္တယ္အစ္မရာ ..

ခင္မင္းေဇာ္ said...

မ်က္စိထဲမွာ တုိင္တန္းနစ္ ေပၚက တေယာအဖြဲ႕ကိုလဲ ျမင္ေနေသးေတာ့တယ္..
တျခားတဖက္က ေတြးၾကည့္ရင္လဲ တမ်ိဳးအဓိပၸါယ္ ထြက္ဦးမယ္ သယ္ရင္းရ...

Anonymous said...

;)