နီလာရတု ေက်းဇူးစကား

နယုန္လျပည့္ညတုန္းကေတာ့ လျပည့္၀န္းက ၀ါရွင္တန္ဒီစီမွာလည္း တာ၀န္ေက်ေက် သာေနခဲ့ပါတယ္။ ရံုးကအျပန္ညခင္းမွာ လမင္းက ၀ိုင္း၀ိုင္းစက္စက္သာေနျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ တခ်က္တခ်က္ မိုးနံ႔ပါတဲ့ ေလေအးေလး တေ၀ွ႔ေ၀ွ႔ တိုက္ေနပါတယ္..။ ဒီည… ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ နယုန္လျပည့္ေန႔က ေက်ာ္ခဲ့ျပီေပါ့..။ ေသခ်ာတာက ေမေမ အလွဴတခုခု လုပ္လိမ့္မယ္။ ေမေမက အထိမ္းအမွတ္အလွဴေတြကို မိသားစု ေဆြမ်ိဳး ဥာတိ လူေစ့တက္ေစ့အတြက္ အျမဲ တာ၀န္ေက်ေက် လုပ္ေပးတတ္သူပါ။ အထူးသျဖင့္ အေ၀းေရာက္ သမီးၾကီးအတြက္ဆိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ လွဴေန တန္းေနေပလိမ့္မယ္။ ေမေမ.. ဟိုး… လြန္ခဲ့တဲ့ ၄၅ႏွစ္တုန္းက ညတညကို သတိရေနမလား..။ ေမေမက အရပ္ ၅ေပပဲ ရွိတာမို႔ သားဦးက်မက ထြားလို႔ ညွပ္ဆြဲေမြးရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာတဲ့..။ က်မ အရပ္ ၅ေပ ၂လက္မနဲ႔ သားၾကီး ၈ေပါင္ခြဲကို ညွပ္ဆြဲေမြးရေတာ့မွ ေမေမ ဘယ္ေလာက္ ပင္ပန္းခဲ့မလဲဆိုတာ ပိုသိေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီက်မက ေမြးလာေတာ့လည္း ခ်ဴခ်ာလို႔ အေဖနဲ႔အေမ သိပ္ ပင္ပန္းၾကရတာ…။

ေမေမကေတာ့ က်မကို ေမြးခဲ့တဲ့ညကို သတိရ မရ မေျပာတတ္ပါ..။ က်မကေတာ့ ခုလို အသက္ၾကီးလာေလ.. ေမြးတဲ႔ေန႔က ေမေမ့ကို သတိရေလ..။ ဒီည ပိုဆိုးေသး..။ လျပည့္ည.. မိုးေလ ေအးေအး..။ တခ်က္တခ်က္ မိုးျခိမ္းသံလည္း ၾကားရေသး.. အဲလို ညေအးေအးမွာပဲ က်မကို ေမြးခဲ့တာ..။ ၄၅ႏွစ္ဆိုတာ တကယ္ တုန္လႈပ္စရာေကာင္းတဲ့ အသက္ အပိုင္းအျခား..။ က်မ ဒီည ကိုယ့္ဘ၀ေလးကို ကိုယ္ေသခ်ာ ျပန္ၾကည့္မယ္လို႔ ေတြးေနမိပါတယ္..။

+++++

ငယ္ငယ္ကတည္းက ၀ိဇၨာဘာသာရပ္ေတြပဲ အားသန္ခဲ့တဲ့ က်မကို အေတြးအေခၚ ေကာင္းေအာင္ဆိုျပီး ေဖေဖက သခ်ၤာ ေတာ္ေစခ်င္ခဲ့တာ မွတ္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မက သခ်ၤာမွာ ခုထိ ညံ့တုန္း..။ သခ်ၤာညံ့လို႔ ထင္ပါရဲ႕.. လူက အေတြးအေခၚဘက္ အားမသန္ဘဲ.. ခံစားခ်က္ဘက္သာ အားသန္ခဲ့တာ..။ ဒါေပမဲ့ ဒုတိယႏွစ္အျပီး လိုင္းေတြ ခြဲေတာ့ အဲဒီေခတ္က ေခတ္စားေနတဲ့ Eco ကို အမွတ္မီေပမဲ့ ျမန္မာစာပဲ ယူခ်င္တယ္ဆိုတာကို အားေပးခဲ့တဲ့ အေဖ.. နဲ႔ အေမ့ကို ဒီေန႔ထိ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲဒီအက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ က်မ ေက်ာင္းေနေပ်ာ္ခဲ့.. ပညာေရးမွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရင္ဆိုင္ ျဖတ္သန္းႏိုင္ခဲ့။ အဲဒီအက်ိဳးဆက္က ဘယ္အထိသြားသလဲဆို က်မ သားသမီးေတြက်ေတာ့လည္း က်မက ေက်ာင္းစာမွာ ဖိအားမေပးတာေၾကာင့္ သူတို႔ဟာလည္း ေက်ာင္းေနေပ်ာ္ စာေတာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ သားသမီးေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။ တဆက္တည္း ေျပာရရင္ ဒီေန႔ ဒီခ်ိန္ထိ.. က်မ ဘ၀ထဲ က်မစိတ္တိုင္းက် ေပ်ာ္သလို ေနခြင့္ ေပးတဲ့အတြက္ အရာရာကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ အလြယ္တကူ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရတာမို႔ ပါရမီဖက္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္..။

+++++

ေတြးၾကည့္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူေတြက အမ်ားသား…။
မူလတန္းေက်ာင္းသူဘ၀ကတည္းက လက္ေရးလွ.. သတ္ပံုမွန္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာမ ေဒၚခင္ခင္သန္း..။
အလယ္တန္းေက်ာင္းသူဘ၀ .. က်မေရးတဲ့ စာစီစာကံုးေတြကို အျမဲအမွတ္ေပးျပီး ၀တၳဳဖတ္ရသလိုပဲလို႔ အသိအမွတ္ျပဳ ေျပာတတ္လို႔မို႔ က်မကို စိတ္အားတက္ၾကြေစတဲ့ ေက်းဇူးရွိတဲ့ ဆရာမ ေဒၚခင္သန္းစု နဲ႔ ေဒၚသန္းသန္းေအး…။
အေမက ကိုယ့္အတန္းရဲ႕ အဂၤလိပ္စာဆရာမ ျဖစ္ေပမဲ့ စာေမးပြဲ ေမးခြန္းထုတ္တဲ့အခါ သမီးအေပၚမွာေတာင္ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ Hint ေတာင္ မေပးခဲ့တာမို႔ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ အေမ ဆရာမကိုလည္း ေက်းဇူးတင္..။
အရာရွိသမီးျဖစ္ျပီး တကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းစာအုပ္ေတာင္ မ၀ယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲခဲ့တဲ့အေပၚ ေက်ေက်နပ္နပ္ ျဖတ္သန္းတတ္ေအာင္ ဂုဏ္ယူတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ဦးဆရာ အေဖ့ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္…။
ျမန္မာစာအဓိကနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေတာ့ က်မရဲ႕ Tutorial Paper ကို အမွတ္ျခစ္ရတဲ့ ဆရာက မင္းစာေရးဆရာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ေျပာခဲ့ဖူးတာေၾကာင့္ စာေရးခ်င္စိတ္ေပၚခဲ့ရတာမို႔ ခုထိ က်မဆရာ ဦး၀င္းေမာင္ (ေ၀ဖန္ေရးဆရာ ေသာ္ထြန္း)ကို ေက်းဇူးတင္..။
က်မရဲ႕ Final Year Mid Term မွာ ေရးရတဲ့ Term Paper ရႈမ၀ ၀တၳဳတိုမ်ားေလ့လာခ်က္ကို ဖတ္ျပီး မင္း ေ၀ဖန္ခ်က္ သိပ္ေကာင္းတယ္.. ၾကိဳးစားပါ .. ဂုဏ္ထူးတန္းရေေအာင္ လုပ္ပါလို႔ ၾကီးၾကပ္သူ ဆရာၾကီးက ေျပာခဲ့လို႔ ဂုဏ္ထူးတန္းအတြက္ အားသန္ၾကိဳးစားျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအတြက္ ဆရာၾကီး ဦးတိမ္ၾကည္ ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္…။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ.. အေၾကာင္းေပါင္းစံုနဲ႔… တကၠသိုလ္မင္းေမာ္ကို ေက်းဇူးတင္.. ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကို ေက်းဇူးတင္.. ဆရာေအာင္သင္း(က်မ၀တၳဳတိုေတြကို အၾကိဳက္ဆံုးအျဖစ္ မၾကာခဏ သံုးသပ္ ေရးးေပးခဲ့လို႔) ကို ေက်းဇူးတင္.. စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္စိတ္ကို တြန္းအားေပးတဲ့ “နာမက်န္းသည္ အိုႏွင္းဆီ” ကို ေရးတဲ့ ..ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မလို ခ်စ္လာရတဲ့ မမိုး(မိုးမိုး-အင္းလ်ား)ကို ေက်းဇူးတင္။
ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို ရဲရဲေရးတတ္ေအာင္ အားျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ၾကည္ေအး.. ခင္ႏွင္းယု.. တို႔ကို ေက်းဇူးတင္…။ ရုပ္ရွင္အႏုပညာကို တန္ဖိုးထားတတ္ေစခဲ့တဲ့ ဒါရိုက္တာ ေမာင္၀ဏၰကို ေက်းဇူးတင္..။ ဘ၀ေမာထဲ ခပ္မာမာနဲ႔ သေရာ္ေတာ္ေတာ္ ျဖတ္ႏိုင္ေစတဲ့ အားေတြေပးတဲ့ ၀တၳဳတိုေတြအတြက္ ကိုမင္းလူကို ေက်းဇူးတင္..။ ဒီလိုပဲ ျငိမ္းေက်ာ္.. ကို ေက်းဇူးတင္… ေမာင္စိန္၀င္း-ပုတီးကုန္းကို ေက်းဇူးတင္..။
အဲသလိုဆို ကဗ်ာေမွာ္ ဆိုတာဘာလဲလို႔ သိေစခဲ့တဲ့ သြားေလသူ.. ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါမယ္။
အဲဒီအခါ အခ်စ္၀တၳဳေရးတဲ့အခါ စိတ္ႏွစ္ခံစားျပီး ေရးႏိုင္ေအာင္ အခ်စ္ကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခံစားရ တတ္ေစခဲ့ေသာ အခ်စ္ဦး ( ေလာကၾကီးမွာ ခ်စ္တတ္ဖို႔ ခက္တယ္ဆိုလား.. ဒါေၾကာင့္ပါ :P) ကိုလည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်းဇူးတင္..။

+++++

ေနာက္ေတာ့ သားၾကီး ေမြးခ်ိန္က စ… ေနာက္ပိုင္း အသက္ ၃၀ေက်ာ္ေလးမွာ Rheumatic Arthritis ေၾကာင့္ ေသြးေၾကာေတြ ပိတ္ျပီး အိပ္ယာထဲ လဲသြားေတာ့လည္း ေဆးကုေပးတဲ့ လင္း-ေဆး(၁)ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္…။ ေဆးစစ္ဖို႔ လိုတိုင္း ကူတဲ့ ေမာင္ညိဳျပာ(စာေရးဆရာ) ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္..။ အငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေမာ္လျမိဳင္မွာ ေမြးေတာ့ ပိုက္ဆံယူျပီး အလုပ္လုပ္တာဆိုေပမဲ့ လူနာအေပၚ ေစတနာေကာင္းလွတဲ့ OG ေဒါက္တာၾကည္ၾကည္၀င္းကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တာပါပဲ။
ေနာက္ေတာ့ ဘ၀တေလွ်ာက္ ညီအမေတြလို ခ်စ္ခင္ေစာင့္ေရွာက္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား… ညီမတေယာက္လို ေစာင့္ေရွာက္ျပီး စိတ္ဓာတ္က်တိုင္း အားေပးခဲ့တဲ့ ကိုေလးနဲ႔ ေမခိုင့္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္..။ ဆရာမဘ၀ အႏွစ္ ၂၀နီးပါး တေလွ်ာက္လံုး က်မကို ခ်စ္ၾကတဲ့ တပည့္မ်ားစြာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္..။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေ၀းမွာ ကိုယ့္မိသားစုကို ခုခ်ိန္ထိ ေစာင့္ေရွာက္ကူညီေနၾကသူအေပါင္းကိုလည္း ေက်းဇူးေတြ အထပ္ထပ္ တင္…။ ခ်စ္ၾကခင္ၾကေသာ အားေပးတတ္ၾကေသာ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္..။

+++++

အဲဒီအခါ….ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္
အလိုလုိေနရင္း က်မကို ၾကည့္မရ.. က်မ ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္း ၾကံစည္.. က်မကို ရန္သူသဖြယ္ သေဘာထားသူမ်ားေၾကာင့္လည္း ေလာက သဘာ၀ဆိုတာကို ပိုသိျမင္ခဲ့ရတာမို႔ ထိုသူမ်ားကလည္း ေက်းဇူးတင္စရာပါ..။

အဲဒီလိုပဲ ဒီအျပင္ေရာက္မွ ၾကံဳဆံုရတဲ့ အြန္လိုင္းေပၚမွ ဆဲဆိုေစာ္ကားသူမ်ား.. ရိသူေထ့သူ ေစာင္းေျမာင္းေရးသူမ်ားဟာလည္း က်မဘ၀တေလွ်ာက္ မၾကံဳခဲ့ဖူးေသာ ေလာကဓံကို သင္ၾကား ေလ့က်င့္ေပးသူမ်ားအျဖစ္… ေက်းဇူးတင္စရာ..။

+++++

ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ က်မ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္သူေတြ.. ေျပာရရင္ က်မက ခ်စ္ရေသာ.. က်မကို ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ဆက္ဆံၾကေသာ သူေတြ အမ်ားၾကီး အမ်ားၾကီး ရွိေနတာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရသလို၊ က်မဘ၀မွာ ဆႏၵနဲ႔ဘ၀ ထပ္တူက်ျပီး တကၠသိုလ္ဆရာမ စာေရးဆရာမ ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ ဘ၀ေပးကံၾကမၼာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္စြာနဲ႔.. ဘ၀ထဲ ၄၅ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ျပီ။
ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ နေဘးမွာ စိတ္တိုင္းက် အိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႔ .. သားသမီး ၃ေယာက္နဲ႔.. ကိုယ္ေပ်ာ္ေမြ႔တဲ့ အလုပ္နဲ႔.. ကိုယ္ေပ်ာ္သလိုေနခြင့္ရေနတဲ့ ဘ၀ထဲ…။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.. ၄၅ႏွစ္ဟာ … က်မအတြက္ေတာ့ မဆိုးတဲ့ ရတုေလးတခု.. ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္…။ (ဒါေတာင္ Post ေလးမွာစိုးလို႔ နာမည္ေတြ အေသးစိတ္မေရးဘဲ ခ်န္ခဲ့ရတဲ့ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္သူေတြ က်န္ေနပါေသး...)

+++++

ေသခ်ာတာကေတာ့ ေက်းဇူးတင္စရာလူေတြ ကိုယ့္ဘ၀ထဲ ရွိေနတယ္ဆိုတာဟာ ျဗဟၼစိုရ္တရားနဲ႔ နီးနီး ရွိေနတာကို ခံစားရတာမို႔ စိတ္ထဲ ခ်မ္းေျမ့ေနရတယ္ဆိုတာပါပဲရွင္..။



(မိသားစုပံု ရိုက္ခဲတာမို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃လေလာက္က ရိုက္ထားတဲ့ ရွိတာေလးပဲ တင္ေပးလိုက္ပါ၏.. ဒါေတာင္ သားၾကီးက အသက္ ၂၀နီးျပီဆိုေတာ့ မိသားစုအျပင္ထြက္တဲ့အခါ အတူတူ သိပ္မလိုက္ေတာ့တာမို႔ သူ႔ပံု မပါေတာ့ပါ)