ႏွင္းကို ခ်စ္တဲ့အခါ.. မုန္တိုင္းျဖစ္ပါေစဦး.. ခ်စ္ခ်င္မဆံုးပါကြယ္..။
ကိုယ့္ရဲ႕အိပ္မက္ရြာဆီမွာျဖင့္ ႏွင္းငတ္လွခ်ည္ရဲ႕..။
ႏွင္းေယာင္ေယာင္ ျမဴေယာင္ေယာင္ ျဖဴသေယာင္ အရိပ္ကေလးမွ်ပင္ မသန္း.. လြမ္းစရာေကာင္းလွခ်ည့္..။
ႏွင္းျဖဴထုေတြၾကားကေန တိတ္တဆိတ္ေငးၾကည့္ေနတာေတာင္
အဲဒီမွာ ... အသံေတြက ေထာင္းေထာင္း ထ။
ရိုးျပတ္မွာ ေရႊလ မသာတာ ၾကာၾကာလွျပီ.. တဲ့။
ကိုယ့္ဆီက ေငြညကို ေရႊ႕ေပးဖို႔ရာကလည္း လက္လွမ္းက မမီ။
သေျပရြက္ေတြၾကားမွာေရာ.. အျပံဳးေတြလား… အမုန္းေတြလားဟင္..။
ပ်ံမလာခ်င္ေသးပါဘူးကြယ္.. ေတာင္ပံေတြ နာေနဆဲရယ္..။
ေရႊခ်ိဳးျဖဴ ကူသံလား.. ေတးျမံဳငွက္ သီသံလား.. ခုိျဖဴ ခိုျပာငွက္ရဲ႕ ညည္းခ်င္းေလလား..။ တိုးတိုးသဲ့သဲ့အၾကား…
ေဟာ.. ဟိုးမွာ အုပ္ဖြဲ႔ ပ်ံသန္းလာေနတာ .... ကိုယ့္မ်က္၀န္းထဲက ႏွင္းေတြ…။
၂၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၁၅။
No comments:
Post a Comment