အနာသည္

ဒီေလာက္ေ၀းကြာေနတာေတာင္
အဲဒီပူေဆြးေသာက
ငါျမည္းစမ္းလို႔ရတယ္။
ခါးသက္ခါးသီး
ရိုးတံေတြနဲ႔ ခၽြန္ထက္
သူ မင္းကို မ်ိဳခ်ခိုင္းခဲ့တယ္။(phillip largin- British Poet)

ငါယံုပါတယ္...
အဲဒီလမ္းမဲမဲေတြေပၚမွာ
ေခၽြးသန္ေတြ
စိတ္က်ဒဏ္ေတြ
တရႊဲရႊဲနဲ႔ဆိုတာ။

အႏို္င္ရလိုမႈမပါတဲ့
အရက္ခြက္ေတြ
အခ်င္းခ်င္းထိခတ္ေန...
ခ်ီးယာ့စ္ေတြထဲမွာေတာ့
မ်က္ရည္ေတြ စြန္းေပေနေပလိမ့္မယ္။

ဒီမွာ
မင္းရိုက္ခြဲလိုက္တာ
ကားမွန္တခ်ပ္ ...(မဟုတ္ဘူး)
မင္းသူငယ္ခ်င္းရဲ႔ေခါင္း...(မဟုတ္ဘူး)

မင္းနာက်င္ေနတာ
ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာ...(မဟုတ္ဘူး)
မင္းတို႔အနားက ထြက္ေျပးသြားတဲ့ငါ...(မဟုတ္ဘူး)

မင္းလိုခ်င္ေနတာ
ခ်ိဳးျဖဴတမန္...(မဟုတ္ဘူး)
သံလြင္တစ္ခက္...(မဟုတ္ဘူး)

မင္းပူေလာင္ေနတာ
ယြတ္ပီေတြအတြက္လား...(မဟုတ္ဘူး)
ဇစ္ပီေတြအတြက္လား...(ဒါလဲ မဟုတ္ေသးဘူး)

တကယ္ေတာ့
အဲဒီထိပ္တံုးၾကီးက
ငါတို႔အားလံုးကို ခတ္ထားတာပါကြာ...
ခုခ်ိန္မွာေတာ့
ေလာင္းထည့္သမွ်ေတြကို
မ်ိဳမ်ိဳခ်ေနရံုကလြဲလို႔။

ေမျငိမ္း
ဇန္န၀ါရီ၊၂၀၀ရ။

ဒီကဗ်ာေလးကို အိုးေ၀စကၤာပူမွာ တင္ခဲ့တာပါ။
X- Generation, Y- Generation, Z-Generation ေတြလို႔ မ်ိဳးဆက္ေတြ ၇ွိတာမွာ ယြတ္ပီဆိုတာက Y- Generation,ကို ေျပာတာပါ။ ဇစ္ပီဆိုတာက ITေခတ္မွာ ၾကီးျပင္းရတဲ့ Z-Generation ေတြကို ေျပာတာပါ။
က်မတို႔တေတြ အခ်င္းခ်င္း အျငင္းပြားၾက ရန္ေတြျဖစ္ၾကျဖစ္ေနတာ ဘယ္အတြက္လဲ ဆိုတာကို ေတြးမိ ခံစားမိရာကေန ဒီကဗ်ာကို ေရးျဖစ္သြားခဲ့တာပါပဲ။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆို္င္ ကလိုေစးထူးကလဲ ဒီအခ်ိန္ေတြမွာပဲ ျငင္းခုန္ျခင္းကိစၥေတြကို ခံစားထားတာေတြ႔လို႔
ဒီကဗ်ာေလးကို တင္လိုက္ပါတယ္။