ေနာင္လာမယ့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္....

ရြာသားေလးက ေနာင္လာမယ့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္…လို႔ Tag ေတာ့ တကယ္ၾကီး ၾကီးျပင္း လိုက္ ရမယ့္ အႏွစ္ ၂၀ကို ေတြးျပီး ရင္ထဲ ေလးေတးေတး ျဖစ္ေနမိပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ေနာင္လာမယ့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွ ဘ၀စတတ လူေတြဆိုေတာ့ ေရးအားရွိသေပါ့..။ က်မမွာေတာ့ ေနာင္လာမယ့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဟာ တကယ့္ကို When I’m 64 ပါ..။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီဇြန္လမွာ က်မ အသက္ ၄၄ႏွစ္ျပည့္တာေလ။

မႏွစ္တုန္းကေတာ့ အန္တီစု ၆၃ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အတြက္ ရည္စူးျပီး က်မ စာတပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီ တုန္းကေတာ့ ၂၀၀၉ ဟာ အန္တီစု အသက္ ၆၄ႏွစ္ျပည့္မယ့္ႏွစ္..။ ျပီးေတာ့ တရားသျဖင့္အတိုင္းဆိုရင္ အန္တီ အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀ကေန လြတ္ကို လြတ္ရမယ့္ႏွစ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔…။ အန္တီစုရဲ႕ ၆၄ႏွစ္ကို ရည္စူးျပီး က်မၾကိဳက္တဲ့ Beatles ေတးဂီတအဖြဲ႔ရဲ႕ when I am 64 သီခ်င္းေလးနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး ဒီေနရာမွာ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ခုေတာ့ မထင္မွတ္ပါဘဲ ရြာသားေလးက Tag ေလေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ၆၄ႏွစ္ဆီကို မွန္းျပီး ေရးရ ပါေတာ့မယ္။ က်မ အသက္ ၆၄ထိ ေနခြင့္ရေနဦးမယ္ဆိုရင္ေပါ့..။ (အဲဒီသီခ်င္းေလး မၾကာခဏဆိုတဲ့ က်မအေဖ ကေတာ့ အသက္ ၅၆ႏွစ္မွာ ဆံုးႏွင့္ရရွာပါတယ္)။

+++++
၂၀၂၉………….။
သားၾကီးေတာင္ အသက္ ၄၀နားနီးေနျပီ။ သားအငယ္ဆံုးေလးေတာင္ ၂၆ႏွစ္ရွိျပီပဲ..။ အသက္ အစိတ္ေက်ာ္ ဆိုေတာ့ ပုခက္ခ်ိတ္ေနေလာက္ေရာေပါ့။ အသက္ ၃၀ သမီးလတ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ အားကိုးရေနေလာက္ျပီ။ ျပီးေတာ့ က်မ ေပါင္ေပၚတက္ထိုင္မယ့္ ေျမးေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရေနမလဲ…။ တိုင္းတပါးမွာမို႔ ေျမး ေတြက when I am 64 ထဲက Vera, Chuck နဲ႔ Dave တို႔လို အသားေရာင္ အျဖဴေတြ အနီေတြ အ၀ါေတြ အမည္းေတြလည္း ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကေလးမွန္သမွ်ကေတာ့ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမွာခ်ည္းပါပဲ..။ ဒါေပမဲ့ ေျမးေတြက အဖိုးကို ပိုခ်စ္မယ္ ထင္ပါတယ္..။ အဖိုးက သူတို႔ကို အလိုလိုက္အၾကိဳက္ေဆာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ထိန္းမယ့္သူေလ..။ ဖြားေအ က်မကေတာ့ ခပ္ေအးေအး ခပ္ဖယ္ဖယ္ ေနတတ္သူ ဆိုေတာ့..။ အားလပ္ရက္ေလးေတြမွာေတာ့ သားသမီးေတြ ေျမးေတြနဲ႔ ေနခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာေရးခ်ိန္ စာဖတ္ခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့ နားေအးပါးေအးပဲ ေနခ်င္တယ္။ အဖိုးၾကီးအဖြားၾကီး ႏွစ္ေယာက္ လဘက္ရည္ေလးေသာက္…။ စာအုပ္ တေယာက္ တအုပ္စီနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္..။ က်မက စာေရးေနတုန္း သူက ပန္းပင္ေလးေတြ စိုက္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္..။

သူကေတာ့ ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀မွာ အသက္ ၅၅ႏွစ္ဆိုေတာ့ သိသိသာသာ ဖ်တ္လတ္တုန္း ရွိဦးမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ က်မကေတာ့ အလုပ္ခြင္ထဲမွာပဲ ေနခ်င္ပါေသးတယ္။ ခုလို အသံလႊင့္ဌာနတခုခုမွာ မဟုတ္ရင္ ေတာင္ ေက်ာင္းတေက်ာင္းမွာ ျမန္မာစာဆရာမ အျဖစ္.. ဒါမွမဟုတ္ ျပည္ပမွာ ကိုယ္ဆည္းပူးခဲ့သမွ် ပညာေတြ အေတြ႔အၾကံဳေတြကို ကိုယ့္ႏိုင္ငံက မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြဆီ တနည္းနည္းနဲ႔ ျဖန္႔ေ၀ရတဲ့ အလုပ္တခုခု လုပ္ေနခ်င္ေသးတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာဆိုရင္လည္း ဥပေဒအရ အသက္ ၇၀ထိ အလုပ္လုပ္ ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ခြင့္ရေနမွာကိုး။ သားသမီးေတြ အရြယ္ေရာက္ျပီဆိုေတာ့ အဖိုးၾကီး အဖြားၾကီးလည္း နားမယ္ဆိုရင္ နားလို႔ ရျပီ။ ဒါေပမဲ့ အလုပ္ မလုပ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ က်မ ေနႏိုင္မယ္ မထင္..။ ျပီးေတာ့ စာအုပ္ေတြ ေရးခ်င္ေသးတယ္။ Vacation ရက္ေတြမွာ အဖိုးၾကီးနဲ႔အတူ ခရီးေတြ စံုတကာေစ့ ေလွ်ာက္ ထြက္ရင္း စာအုပ္ေတြ ေရးခ်င္တာ..။ ၀တၳဳေတြေပါ့..။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ လူမ်ိဳးစုမ်ိဳးစံု ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳးစံုထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြအေၾကာင္းကိုပဲ ေရးခ်င္ပါတယ္။

ေနာင္အနွစ္၂၀မွာေတာ့ က်မ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ျပန္ေနလို႔ ရေလာက္ျပီ ထင္ပါတယ္ေနာ္..။ အဲလိုဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီေခတ္ထဲ ရာသီဥတုေတြ ကေမာက္ကမျဖစ္ျပီး ဆိုးလွျပီဆိုတာေတာင္ ကမၻာေပၚက တျခားေဒသေတြထက္ အမ်ားၾကီး သာေတာင့္သာယာ ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာ ေသခ်ာတဲ့ ျမန္မာျပည္ထဲက က်မခ်စ္တဲ့ ကရင္ ျပည္နယ္ ထဲက မြန္ရြာေလးမွာ က်မ မၾကာမၾကာ သြားေနျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဇန္န၀ါရီ… ျပာသိုလဆိုရင္ေတာ့ ပုဂံ အာနႏၵာ ဘုရားပြဲ သြားမယ္။ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာေတာ့ ကမ္းေျခတခုခုေပါ့..။ ေခ်ာင္းသာဆိုရင္ေတာ့ က်မ ဇာတိ ပုသိမ္နဲ႔ နီးမယ္။ မတ္လမွာဆိုရင္ေတာ့ ေမျမိဳ႕ဘက္ တက္မွာေပါ့။ ေက်ာက္မဲ သီေပါဘက္လည္း ေဖေဖ့ အလြမ္းေျပ သြားခ်င္ေသးတယ္။ ဧျပီဆိုရင္ေတာ့ မန္းေလးသၾကၤန္ က်ရင္ က်..။ ဒါမွမဟုတ္ မန္းေလးသၾကၤန္ကို အလြမ္းေျပ ေငးရင္း စစ္ကိုင္းမွာ တရားစခန္း ၀င္ရင္ ၀င္..။ ေမလဆိုရင္ေတာ့ မိုးတြင္း တတြင္းလံုး စားခ်င္စဖြယ္ အစားအေသာက္ေတြ ေပါလွတဲ့ သံလြင္ျမစ္ကမ္းေဘးက က်မတို႔ရြာေလးဆီ အေရာက္ ျပန္မွာေပါ့။

မိုးေအးေအးမွာ သံလြင္ ျမစ္ေရေဖြးေဖြးကို ျမင္ေနရတဲ့ အိမ္ေရွ႕၀ရံတာမွာ စာေရးခံုေလးခ်ျပီး စာေတြ ေရးမွာေပါ့။ အဖိုးၾကီးးလည္း သူ႔ရြာမွာ အဲဒီေတာ့မွ အတိုးခ်ျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနလိမ့္မယ္။ လယ္ထဲေတာင္ သတိတရ ျပန္ဆင္းခ်င္ဆင္းလို႔ ရေသး။ ဒီၾကားထဲ တပည့္ေဟာင္းေတြ အလြမ္းေျပ တနာရီခရီးပဲ ေ၀းတဲ့ ေမာ္လျမိဳင္ကို သြားမယ္။ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ငယ္ဘ၀ အလြမ္းေျပ က်ိဳကၡမီ စက္စဲသြားမယ္။ မုဒံု က်ိဳက္မေရာ သြားမယ္..။ အဲသလိုပဲ က်မတို႔ အတိတ္ေျခရာေတြ ထပ္ခဲ့ရာ ဘားအံဘက္ လည္ရင္း က်ဳံဒိုး ေကာ့ကရိတ္ ျမ၀တီ တက္မယ္..။ မဲေဆာက္ဘက္ အမွတ္တရ ကူးရင္း ထိုင္းစာ သြားစားမယ္..။

သီတင္းကၽြတ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရြာေလးဆီ အေရာက္ျပန္မွပါ..။ ရြာမွာ သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲ ရွိတယ္ေလ..။ ေယာကၡမေတြ ရွိေနေသးရင္ အသက္ ၈၇ႏွစ္မို႔ အကန္ေတာ့ ခံရမွာ..။ တကယ္လုိ႔ က်မအေမ ရွိေနေသး ရင္လည္း ၈၇ႏွစ္ေပါ့..။ အေမ့ဆီလည္း ေျပးကန္ေတာ့ ဦးမွာ..။ အန္တီစု ရွိေနေသးရင္ေတာ့ ၈၄ႏွစ္…။ အန္တီစု ကိုလည္း သြားကန္ေတာ့ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ က်မတို႔ တိုင္းျပည္လည္း ေအးခ်မ္းေနေလာက္ျပီလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ပါရဲ႕။

ႏို၀င္ဘာဆိုရင္ေတာ့ ေျမးေတြကို ေတာင္ၾကီးမီးပံုပ်ံပြဲ ပို႔ခ်င္တယ္။ ျပီးေတာ့ အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦး ဖူးမယ္..။ ေအးေဆးတိတ္ဆိတ္ျပီး ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြနဲ႔ ပန္းေတြ ပန္းခ်ီကားလို လွတဲ့ ကေလာကိုေတာ့ ေျမးေတြ သိပ္ သေဘာက်မယ္ ထင္တယ္။ ဒီဇင္ဘာလ ဆိုရင္ေတာ့ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားဖူးခ်ိန္ေပါ့..။ အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေတြ အကုန္လံုးကို ကုသိုလ္ျဖစ္ စရိတ္ခံျပီး က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား ဖူးခ်င္ေသးတာ..။

ကဲ… ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀အတြက္ က်မ သိပ္မ်ား ေလာဘၾကီးေနသလား..။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အဲသည္ ေနာင္ အႏွစ္၂၀ထိ က်မ.. ခင္ပြန္းသည္နဲ႔အတူ ရွိေနခြင့္ရေနေသးရင္… Beatles ရဲ႕ When I am 64 ကို ညည္းဆိုေလး ဆိုရင္း သူ႔ကို ျပံဳးျပံဳးေလး ၾကည့္ဖို႔ကုိေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ လုပ္ရေပလိမ့္မယ္..။

When I am 64 (The Beatles)

When I get older, losing my hair
Many years from now
Will you still be sending me
a Valentine Birthday greetings, bottle of wine
If I'd been out till quarter to three
Would you lock the door
Will you still need me
Will you still feed me
When I'm sixty four …

You'll be older too
And if you say the word
I could stay with you
I could be handy, mending a fuse
When your lights have gone
You can knit a sweater by the fireside
Sunday morning go for a ride
Doing the garden, digging the weeds
Who could ask for more
Will you still need me
Will you still feed me
When I'm sixty four …

Every summer we can rent a cottage
In the isle of Wight, if it's not too dear
We shall scrimp and save
Grandchildren on your knee
Vera Chuck and Dave

Send me a postcard drop me a line
Stating point of view
Indicate precisely what you mean to say
Yours sincerely wasting away
Give me an answer, fill in a form Mine for evermore
Will you still need me
Will you still feed me
When I'm sixty four…

(ရြာသားေလး Tag ထားတာ အၾကာၾကီးေနမွ ေရးျဖစ္တာဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထပ္ tag မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ေနာ္)။