ပန္းပြင့္ကေလးက ျဖဴလြလြ.. ရနံ႔က ေအးေအးပ်႕ံပ်႕ံ.. တကယ္ ခ်စ္မက္စိတ္နဲ႔သာ ေစာင့္ငင္လို႔ကေတာ့ ပြင့္လာမွာ ဧကန္ပါ..။ သူ႔ပြင့္လႊာေလးေတြ တလႊာခ်င္း အာျပီး ၀င့္ထည္လာမွာမ်ား ျမင္ေယာင္စမ္းပါေတာ့။ ျပီးေတာ့ သူဟာ တကယ့္ ပြင့္ဦးစ အငံုေလးပါ..။ ျပီးေတာ့ အဲဒီပန္းငံုေလးက ခူးမယ့္လက္ကေလးတစံုအတြက္သာ ပြင့္အာမွာတဲ့..။ သူ ဘယ္ေတာ့ ပြင့္ခြင့္ရမလဲ…။
+++++
ခုမွ တကၠသိုလ္ဆိုတာကို စိတ္ကူးတယဥ္ယဥ္ ရွိခဲ့တဲ့ ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသူတေယာက္ အေနနဲ႔ေတာ့ ေမေလးအတြက္ အတန္းရဲ႕ မြန္းက်ပ္ေလွာင္အိုက္မႈက ေတာ္ေတာ္ စိတ္မသက္သာစရာေကာင္းတာပါ..။ တခ်က္တခ်က္ သေဘာေကာင္းျပီး ၀င္လာတဲ့ ေလေအးေလးက အတန္းထဲက လူ ၂၀၀ေက်ာ္ကို တြန္းတိုက္ျပီး ၀င္ရေလေတာ့ သိပ္ေတာင္ မေအးႏိုင္ေတာ့..။ ေန႔လယ္ပိုင္း အတန္းတက္ရတာကို ေမေလး အဲဒါေၾကာင့္ မၾကိဳက္တာ..။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ျပတင္းေပါက္ဘက္ကို အရအမိ ထိုင္ရတာ..။ ေမေလးထိုင္ေနတဲ့ ျပတင္းေပါက္ နေဘးျမင္ကြင္းမွာက ကုန္းေျမမို႔မို႔ေလး ရွိတယ္.. အဲဒီေနရာကိုေတာ့ မၾကည့္မိေစနဲ႔။ ဘာလို႔ဆို ေကာင္ေလးေတြ စု ျပံဳထိုင္ျပီး အတန္းထဲက မိန္းကေလးေတြကို ငမ္းၾက..စၾက ေနာက္ၾကမို႔ အာရံုေနာက္စရာေလ..။ ေမေလးကေတာ့ အေခ်ာအလွစာရင္း၀င္မဟုတ္ေတာ့ သူတို႔မ်က္လံုးေတြေအာက္ေရာက္ဖို႔ ပူစရာမရွိ..။ စိတ္ရႈပ္တာ တခုပဲ..။
အဲလို ေတြးထားတဲ့ ရက္ေတြထဲမွာေပါ့..။ သူက ေမေလးေရွ႕ကို ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာတာ။ သူကလည္း မင္းသားေလးတပါး မဟုတ္ခဲ့ပါ။
+++++
သူထိုင္ျပီး စိုက္ၾကည့္ေနတာ ေမေလးကိုလို႔မ်ား နည္းနည္းမွ မထင္ခဲ့ပါ။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ခပ္ျပံဳးျပံဳး။ ေမေလး ေဘးက သူငယ္ခ်င္းမ ႏွစ္ေယာက္က အေခ်ာစားေတြမို႔ သူတို႔ကို လာၾကည့္တယ္လို႔ပဲ ေမေလးက ေသခ်ာေနခဲ့တာ..။ ေနာက္ေတာ့ ဘာလို႔မွန္း မသိဘူး.. သူၾကည့္ေနတာ ေမေလးလို႔ ထင္လာမိတယ္။ အဲဒီတုန္းမွာပဲ အနားမွာထိုင္ေနတဲ့ ေဆာင္း..က ဟယ္.. ေမေလးကို ရွိတ္ေနတာေတာ့..တဲ့..။ ေမေလးစိတ္ထဲ အံ့ၾသျပီး ရွက္သလိုလိုနဲ႔..။ ေနာက္ေတာ့ စာသင္ခ်ိန္အစမွာ သူ ထြက္သြားတယ္..။ အဲလိုနဲ႔ ေန႔တိုင္း နီးပါး.. သူေရာက္ေရာက္လာ..။ ခဏထိုင္ၾကည့္ျပီး ထြက္သြား..။ ဆန္းတာက သူက တေယာက္တည္း လာတာ.. တျခားသူေတြလို သူငယ္ခ်င္းေတြတစု လာတာမဟုတ္..။ ဒါေၾကာင့္ ေမေလး သူ႔ကို ပိုသတိထားမိသြားတာ..ထင္ပါရဲ႕။
+++++
ဒီေန႔ ေမေလးတေယာက္တည္း ေက်ာင္းေစာေရာက္ေနလို႔ စားေသာက္တန္းသြားျပီး မုန္႔ဟင္းခါးသြားစားတယ္..။ ေမေလး မုန္႔ဟင္းခါး စစားတုန္းမွာပဲ ေရွ႕စားပြဲကို ေကာင္ေလး ၃ေယာက္ ေရာက္လာထိုင္တယ္။ ေမေလး မၾကည့္မိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲ ကိုယ့္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ သူရွိတယ္လို႔ ခံစားရတာနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့..သူ။ ေဟာၾကည့္ .. ျပံဳးသလိုလို မ်က္လံုးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနျပန္ျပီ။ ေမေလး တကယ္ ရွက္လာျပီ။ မုန္႔ဟင္းခါးကို ငံု႔စား လိုက္ေတာ့မွ ေမေလး ဒုကၡေရာက္ေတာ့တာ.. ရုတ္တရက္ ျငဳတ္သီးစပ္ျပီး သီးသြားတာ..။ မ်က္ရည္ေတာင္ ထြက္တယ္.. ၾကည့္စမ္း ဒါကို သူက ရယ္တယ္..။ တကယ္ဆို အဲဒါေတာ့ မရယ္သင့္ပါဘူး။ ေမေလး စိတ္တိုသြားတယ္။ သူ႔ေရွ႕က ဆတ္ကနဲ ထထြက္လာလိုက္တယ္..။ ျပီးေတာ့ သူ႔ကိုလည္း ေခါင္းထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ တကယ္.. သူကိုယ္တိုင္လည္း ထြက္သြားခဲ့တယ္လို႔ ထင္ခဲ့ပါတယ္..။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ ေမေလးတို႔ အတန္းနား ကိုေတာင္ မလာေတာ့ဘူးေလ..။
+++++
ေဟာ.. ခပ္ေ၀းေ၀းျပတင္းေပါက္မွာ မ်က္ႏွာေလးတျခမ္း ေပၚလာတယ္။ အတန္းထဲက ဆူသံညံသံေတြ ရုတ္တရက္ တိတ္သြားသလား..။ သူ႔မ်က္ႏွာေလး မျမင္ရတာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ရွိသြားျပီ။ ေသခ်ာျပီ.. ေမေလး စိတ္ထဲမွာ သူ ရွိေနခဲ့ျပီ…။ ေမေလးသူရွိရာကို ေငးၾကည့္မိတယ္။ သူက ဘာလို႔ မ်က္ႏွာတျခမ္းကို ၀ွက္ထားရတာလဲ…။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက အရင္လို မျပံဳးဘူး..။ သူ.. ေမေလးကို စိတ္ခုေနတာလား.. ဒါမွမဟုတ္.. ေမေလး စိတ္တိုသြားတာေၾကာင့္လားး။ အဲဒီေန႔က သူ ေမေလးနဲ႔ နီးတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကို ေရာက္မလာခဲ့ဘူး…။ ေမေလး ရင္ထဲ ကတုန္ကယင္နဲ႔..။ ျပံဳးေယာင္ေယာင္ မ်က္လံုးေလးတစံု ကို လြမ္းေနသလိုပဲ…။
+++++
ပန္းငံုေလးက သစ္စ ေနေရာင္ေအာက္မွာ.. ေနလာရာလမ္းဆီ ေမွ်ာ္ေငးလို႔…။ ပြင့္ဖတ္ေလး ေတြက ခ်စ္ျခင္း၀တ္မႈန္ေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ထုပ္သိမ္းလို႔.. သူလာရင္ ပြင့္မယ္လို႔တဲ့…။
+++++
အခ်စ္နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ မိန္းကေလးေတြ ပိုလွခ်င္လာတတ္တယ္တဲ့။ အရင္က ကေလးလို ေနမိခဲ့တဲ့ ေမေလးက အလွေတြျပင္လို႔.. ရွည္စ ဆံပင္ေတြကိုေတာင္ ေႏွးတယ္ထင္ေသး။ မိန္းကေလး ပီပီသသ.. ဆံယဥ္စ ခ်လို႔ သူ႔ ေရွ႕မွာ လွခ်င္တာ..။
ဒါေပမဲ့ သူ ေမေလးေရွ႕ကို ေရာက္မလာခဲ့့ပါဘူး။ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ေမေလး တေယာက္တည္း…. က်ိတ္ျပီး ရွာခဲ့.. ေမွ်ာ္ခဲ့..။ ေနာက္ေတာ့ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ေလးကို ေမေလး သတိရလာတယ္..။ သူ ရွိေနေလမလားေပါ့..။ အဲဒီေန႔က ေမေလး ရင္ေတြတခုန္ခုန္.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ထဲ ၀င္ထိုင္တဲ့အထိ ေဘးဘီကို ရဲရဲ မၾကည့္၀ံ့..။ သူငယ္ခ်င္းေတြစကားေျပာတဲ့ဆီလည္း စိတ္မေရာက္.. သူ႔ကို ျဗဳန္းဆို ေမေလးေရွ႕ကို ေရာက္လာေစခ်င္မိတယ္..။ အဲဒီတုန္းမွာပါပဲ.. ေမေလးတို႔ စားပြဲကို ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာတာ..။ မ်က္ႏွာေတြက အပိုးမေသ.. သူတို႔က ကဗ်ာစာအုပ္၀ယ္ပါဦးတဲ့..။ ကဗ်ာဆိုတဲ့ အသံၾကားေတာ့ ေမေလး ေခါင္းေထာင္သြားတယ္.. ေမေလးက ကဗ်ာရူးစာရူးေလ..။ ျပီးေတာ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေရာင္းတာက တကၠသိုလ္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈတခု..။ စာအုပ္ေတြ ေမေလးယူၾကည့္ေတာ့ ကေလာင္နာမည္ေလး ၃ခုနဲ႔..။ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ က က်ေနာ္တို႔ ေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြပါ… တဲ့။ မင္းမိ်ဳးေမာင္ေမာင္.. ဆိုတာ သူ..တဲ့ ။ ေကာင္ေလးတေယာက္က ေနာက္တေယာက္ကို ညႊန္ျပျပီး မိတ္ဆက္တယ္…။ ဟိ.. ရယ္စရာ.. မ်က္ႏွာပိုးမေသတဲ့သူကမ်ား ကဗ်ာဆရာ မင္းမ်ိဳးေမာင္ေမာင္… တဲ့။ က်ေနာ္က ပံသုေမာင္.. တဲ့။ သူကေတာ့ သိပ္မ်က္ႏွာမေျပာင္လွ..။ စာအုပ္ထဲက ကေလာင္နာမည္ ေနာက္တခုက “….” တဲ့။ အဲဒါ ဟိုမွာ ထိုင္ေနတဲ့တေယာက္တဲ့..။
ေမေလး စိတ္ထဲ ထိတ္ကနဲ အလိုလိုျဖစ္ျပီး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္း သူေပါ့..။ ေမေလး လွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူက မ်က္ႏွာလႊဲသြားတယ္..။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက တမ်ိဳးပဲ..။ ေမေလး နားမလည္ဘူး အဲဒီမ်က္လံုးေတြ..။ ေမေလးတို႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ၀ယ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က စကားပြားေနေသးတာ..။ အဲဒီေန႔မွာပဲ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေမေလးတို႔ ခင္သြားၾကတယ္။ သူတို႔က ဒုတိယႏွစ္ေတြတဲ့..။ သူကေတာ့ အဲဒီမလွမ္းမကမ္းက စားပြဲမွာ ထိုင္ေနရင္း ေမေလးတို႔ဆီ ေရာက္မလာခဲ့ဘူး.။ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္.. အဲဒီေန႔ဟာ ေမေလးရဲ႕ အရႈံးစတဲ့ ေန႔ပါပဲ..။ အဲဒီညက အိပ္ကာနီးအထိ... ေအးစက္စက္ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ေမေလးကို ႏွိပ္စက္ေနခဲ့တယ္..။ အဲဒီညက်မွ ေမေလး သူ႔အေပၚ ျငိတြယ္ျပီရယ္လို႔ ပို ေသခ်ာခဲ့တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီညမွာပဲ ေမေလး တိုးတိုးဖြဖြေလး ရြတ္မိတယ္..။ သူ႔ကို “ကို..” လို႔ ေခၚခ်င္ေနမိခဲ့တယ္..။
+++++
ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ သူပါ ေမေလးဆီပါလာေပမဲ့..သူက သူစိမ္း ဆန္ေနခဲ့တာ.. ေမေလးျဖင့္ နားမလည္ပါဘူး။ ေမေလးနဲ႔သူ တစားပြဲတည္း ထိုင္တိုင္း ေမေလး စိတ္လႈပ္ရွားမိတာ.. ပတ္၀န္းက်င္က သိမွာေတာင္ စိုးရပါတယ္။ တရက္ေတာ့ ေမေလး စားေသာက္တန္းေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတေယာက္တည္း ထိုင္ေနတယ္။ ေမေလး သူ႔စားပြဲမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးေတြက အရင္တုန္းကလို ႏူးညံ့ေနတယ္လို႔ ေမေလးခံစားေနရတယ္။ သူက စကားေတြေတာင္ မ်ားမ်ားေျပာလုိ႔။ ဒါေပမဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာရင္ေတာ့ သူက ခပ္တည္တည္ျဖစ္သြားေရာ..။ ဒီလိုနဲ႔ ဇာတ္ေမ်ာၾကီးထဲ စီး၀င္ေနလိုက္တာ.. ပန္းငံုေလးခမ်ာေတာင္ ေလ်ာ္လုလု..။
++++++
အဲဒီေန႔က တေလာကလံုး ဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု…။ အခ်စ္ဆိုတာကို ျမင္ရံုျမင္ရျပီး မသဲကြဲခင္ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးရတဲ့အျဖစ္..။
ေမေလးတေယာက္တည္း မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ထိုင္ေနတုန္း ေမေလးတို႔တဖြဲ႔လံုးနဲ႔ ခင္ေနျပီျဖစ္တဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးသည္ ၾကီးျမက ေမေလးကို စာတေစာင္လာေပးတယ္။ သမီးကို ေပးခိုင္းတယ္..တဲ့။ ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ ပံသုေမာင္..တဲ့။ ေမေလး သိပ္မအ့ံၾသေပမဲ့.. စိတ္ညစ္သြားတယ္။ အဲဒီေနရာမွာပဲ ဖြင့္ဖတ္လိုက္ေတာ့ ထင္ထားတဲ့အတိုင္း ရည္းစားစာေပါ့..။ ၾကီးျမ.. သူ႔ကို ျပန္ေပးလိုက္.. သမီး သူ႔ကို မၾကိဳက္ဘူး.. လို႔ ေျပာျပီး တခါတည္း ျပန္ေပးလိုက္တယ...။ ၾကီးျမက ရယ္ေနတယ္…။ ေမေလးကေတာ့ ငိုခ်င္ေနပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တခုခုကို ရိပ္မိလာလို႔ေပါ့..။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ရည္းစားစာေပးထားတဲ့ မိန္းကေလးကို သူက မရိုးမသား ပတ္သက္ပါဦးမလား..ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ေပါ့….။
++++++
ပံသုက ေမေလးကို ေတာင္းပန္တယ္..။ သူငယ္ခ်င္းလို ျပန္ခင္ပါတဲ့..။ ေမေလးကေတာ့ သူ႔အနားေနေနခ်င္စိတ္နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ေက်ေအးလိုက္ပါတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္းရက္ေတြ က်ေတာ့လည္း သူက ရႊင္ရႊင္လန္းလန္း ရွိသား..။ ေမေလးကေတာ့ သူ႔အနားေနေနရတာကိုပဲ ေက်နပ္ေနမိပါတယ္။ သူရယ္ရင္ ေမေလး ေပ်ာ္တယ္..။ သူ စိတ္တိုတာ ေမေလးတခါမွ မေတြ႔ဖူးေတာ့ သူနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေမေလးက အခ်စ္ဆိုတာကိုသာ ခံစားခဲ့ရတာပါ…။ တျဖည္းျဖည္း စိမ့္၀င္ျငိတြယ္လာတဲ့အခါ အခ်စ္နဲ႔အတူ.. သံေယာဇဥ္ပါ ပါလာေတာ့တယ္..။ ေမေလးဟာ သိသိသာသာ သူ႔ဆီမွာ နစ္၀င္ေနျပီထင္ပါရဲ႕…။ အဲဒီရက္ေတြက သာေတာင့္သာယာ ရွိခဲ့တာ အမွန္ပါ…။
++++++
တေန႔ ေမေလးတို႔တဖြဲ႔ အတူတူထိုင္ေနတုန္း သူက တေနရာ ခဏ ထြက္သြားတယ္..။ မင္းမ်ိဳးက သူ႔စာအုပ္ကို ဖြင့္ျပီး ဒီမွာၾကည့္ ဟိုေကာင္… သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ မေန႔က ခ်ိန္းေတြ႔ထားတာတဲ့..။ ေမေလးလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္တယ္.. သူ.. ေကာင္မေလး တေယာက္နဲ႔။ ေကာင္မေလးနာမည္က ျဖဴ..တဲ့။ ေမေလး မ်က္ေစ့ေတြ ျပာေ၀သြားသလိုပဲ…။ သူ႔မွာ ရည္းစား ရွိတာ.. ေမေလး ပထမဆံုး သိရတဲ့ေန႔…။ သူ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေမေလး မ်က္ႏွာပ်က္ေနမယ္ ထင္တယ္..။ သူလည္း မ်က္ႏွာပ်က္ေနတယ္လို႔ ေမေလးထင္တယ္…။ ေမေလး ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အတန္းဘက္ထြက္လာခဲ့တယ္…။ ေမေလး ဘာလုပ္ရမလဲ…။
++++++
ေနာက္ေတာ့ သူ ေမေလးကို သိသိသာသာ ေရွာင္လာတယ္…။ ေမေလးရင္ထဲ တဆစ္ဆစ္ နာ…။ ေနာက္ဆံုး မခံမရပ္ႏိုင္စိတ္နဲ႔.. ေမေလးကို ထပ္ျပီး propose လုပ္လာတဲ့ ပံသုကို ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္..။ ျပီးေတာ့ အဲဒီေန႔က ေမေလး ငိုတယ္…။
++++++
ပံသုနဲ႔ ေမေလး ရည္းစားဘ၀ေရာက္မွပဲ သူ ေမေလးတို႔နား ျပန္ေရာက္လာတယ္…။ ျပီးေတာ့ အဲဒီက်မွပဲ ေမေလးကို သူ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံလာတယ္..။ ထူးဆန္းတာတခုက သူ ေမေလးကို တခါမွ နာမည္မေခၚတာပဲ.. အျမဲ "ေဟ့ေကာင္".. လို႔ပဲ ေခၚတယ္..။ စခ်င္ရင္ေတာ့ ငရုတ္သီးေလး.. တဲ့။ သူ႔ကို ေမေလးက သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ တြဲစရင္ေတာ့ သူ မ်က္ႏွာတည္ျပီး စကားမဆက္ေတာ့ဘဲ ေနတတ္တယ္..။ ေမေလးကေတာ့ အခါမ်ားစြာမွာ ပံသုကို အားနာေနမိပါတယ္။ ပံသုအနားမွာေနရင္း ေမေလးစိတ္ေတြက သူ႔ဆီမွာပဲ ရွိေနခဲ့တာ အတြက္ေပါ့…။ ျပီးေတာ့ ပံသုနဲ႔ ရည္းစားျဖစ္ေနေပမဲ့ ေမေလးက သူတို႔နဲ႔ပဲ အျမဲ အတူတူ ေနတာေလ..။ အထူးသျဖင့္ သူ႔အနားမွာေပါ့..။
+++++++
သူနဲ႔ ေမေလးတို႔ ၾကားမွာ ဘယ္သူမွမသိတဲ့ ျပီးေတာ့ ေမေလးတို႔ကိုယ္တိုင္၀န္မခံတဲ့ ျငိတြယ္မႈေတြ ရွိတာ ေမေလးယံုတယ္..။ ဥပမာ… နင့္ဒီလိုင္စင္ဓာတ္ပံုေလးမွာ နင္ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲလို႔ ေမေလးေျပာေတာ့ ဟုတ္လား..ဒါဆို ယူလိုက္..ဆိုျပီး ေမေလး ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တာ..။ ေမေလးကလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာဘဲ ယူထားတာ…။ အိမ္က ေမေလးရဲ႕ စာၾကည့္ စားပြဲအံဆြဲထဲမွာ အဲဒီဓာတ္ပံုေလး သပ္သပ္ယပ္ယပ္ ရွိေနတာ.. ဘယ္သူမွ မသိ…။ ပံသုနဲ႔ ေမေလး ရန္ျဖစ္တဲ့အခါ မ်က္ႏွာပ်က္ျပီး သူ ထ ထ ထြက္သြားတာ..။ ေမေလးသိတာေပါ့။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ မေတြ႔တာၾကာရင္ ပံသုခ်ိန္းလို႔ မရတဲ့ ေမေလးကို သူကေတာ့ အိမ္မွာ လာေတြ႔တာ…။ မေတြ႔ရတာၾကာတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာကိုေငးရင္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကို ရမၼက္မပါတဲ့ အခ်စ္နဲ႔ ေငးေနမိတာ…။ သူ ျပန္ျပီး စိုက္ၾကည့္လိုက္မွ အတုန္တုန္အလႈပ္လႈပ္ မ်က္ႏွာလႊဲရတာ…။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီႏွစ္ စာေမးပြဲေျဖတာ စိတ္တိုင္းမက်သမွ်..သူ႔ေရွ႕က်မွ ငိုမိတာ…။ ငါေတာ့ က်မွာထင္ပါရဲ႕..လို႔ ေျပာေတာ့ သူက က်ပါေစ..ငါလည္း က်မွာေပါ့..တဲ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ေမေလးက မက်ဘဲ သူက က်တာ..။ ေမေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေတာ့ နင္နဲ႔ငါ အတန္းတူသြားတာေပါ့..တဲ့။ အဲလိုေတာ့လည္း ေမေလး စိတ္ထဲ ေက်နပ္သလိုလို ျဖစ္သြားရသား...။ အဲဒီႏွစ္မွာ ပံသုကေတာ့ ေအာင္သြားလို႔ မိန္းထဲမွာ တတိယႏွစ္ သြားတက္ရပါတယ္..။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒါကပဲ ျပႆနာအစ ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္…။
++++++
ဒုတိယႏွစ္ဟာ ေမေလးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ကို ခိုင္က်ည္ေစတဲ့ ႏွစ္လို႔ ေမေလးက သတ္မွတ္ပါတယ္။ ပံသု မရွိတဲ့ ေက်ာင္းမွာ ေမေလးနဲ႔သူ တတြဲတြဲ..။ သူနဲ႔ ေမေလးက စိတ္ အခန္႔မသင့္ေတာင္ မျဖစ္ဖူး..။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါဟာ ပံသုအတြက္ေတာ့ မီးလို ေလာင္ျမိဳက္ခဲ့ဟန္ တူပါတယ္။ ေမေလးနဲ႔ ပံသု ရန္ ခဏခဏျဖစ္လာတယ္..။ ပံသုဟာ လူၾကမ္းတေယာက္လို ျဖစ္လာတယ္..။ ေမေလးနဲ႔ သူက နီးနီးလာျပီး ပံသုက ေ၀းေ၀းသြားတယ္..။ သူနဲ႔ ေမေလးတို႔ၾကားက သံေယာဇဥ္က ဆန္းၾကယ္ပါတယ္။ ေအးျမခိုင္က်ည္တယ္.. အဲလို ေမေလးထင္တယ္..။
+++++
ငါ ရည္းစားထားေတာ့မယ္.. တဲ့။ သူက နာမည္တခုေျပာပါတယ္..။ ေမေလးသူ႔ကို ေငးေနမိတယ္..။ သူက ေမေလးကို မ်က္လံုးခ်င္းမဆိုင္ဘူး..။ နင့္ ဟိုတေယာက္ေရာ.. ျဖဴေလ… ဆိုေတာ့ သူ ျပန္မေျဖဘူး.. ျပီးေတာ့ ျပံဳးတယ္.. သူ႔အျပံဳးက ဆန္းတယ္..။ ဒါေပမဲ့ ေမေလး နားမလည္ပါဘူး..။ ေနာက္ေတာ့ .. နင္သေဘာတူလား..တဲ့..။ ေမေလး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္..။ အဲဒီအခ်ိန္ မ်က္ရည္က်ခ်င္တယ္..။ သူက ရယ္လိုက္တယ္.. ျပီးေတာ့ ေမေလး ေခါင္းကို ပုတ္လိုက္တယ္…။ ျပီးေတာ့.. ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ မင္းလည္း စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနကြာ..တဲ့။ အဲဒါ ေနာက္ဆံုးပါပဲ…။
+++++++
ေနာက္ေတာ့ သူတကယ္ပဲ ရည္းစားထား.. အဲဒီရည္းစားေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္…။ ေမေလးကေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဘာမွ မရွိေတာ့သလိုပါပဲ..။ တခါတေလ ေမေလးရွိတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ဘက္ သူတေယာက္တည္း ေရာက္လာတဲ့အခါ အရင္လို စကားေတြေျပာ.. သူဟာ ေမေလးနဲ႔ဆို အျမဲ ႏူးညံ့ၾကည္လင္ေနတတ္သူ…။ ပံသုရင္ထဲမွာေတာ့ သူက အဆိပ္အေတာက္တဲ့ေလ..။ ပံသုက ၾကမ္းတမ္းသထက္ ၾကမ္းတမ္းလာတယ္။ ေမေလး တခုေတာ့ ဆံုးျဖတ္ရလိမ့္မယ္..။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမေလး ပံသုကို ျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ ေမေလးဆီေရာက္လာတယ္။ နင္ စိတ္ဆင္းရဲေနလား.. တဲ့။ ေမေလးက စိတ္ေတာင္ ခ်မ္းသာေနတာလို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ သူ ေမေလးကို စိုက္ၾကည့္ေနျပီး ေကာင္းတယ္..တဲ့။ လိုတာရွိရင္ ငါ့ကိုေျပာတဲ့..။ ေမေလးသူ႔ကို ေငးေနမိျပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ သူ ေနရခက္လာသလိုပဲ..။ ငါသြားမယ္ေနာ္..တဲ့။ သူ လွည့္ထြက္သြားခ်ိန္မွာ ေမေလးရင္ထဲ တိုးတိုးေလး ရြတ္ေနမိတယ္..။ ငါ.. နင့္ကိုခ်စ္တယ္ေလ… လို႔။
++++++
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ဘ၀ကို တေစာင္းတိုက္ျဖတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလည္း ေမေလးအနားကို သူ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တယ္..။ ေနာက္ေတာ့ သူ သူ႔ရည္းစားမဟုတ္တဲ့ တျခား ေကာင္မေလးနဲ႔ ျငိတာ.. ေမေလးဆီ ရင္လာဖြင့္..။ အဲ့ဒီေကာင္မေလးကို အလြယ္တကူ ျဖတ္မရေတာ့ "ေဟ့ေကာင္.. မင္းသြားေတြ႔ျပီး ျပတ္ေအာင္ ျဖတ္ေပးကြာ"..တဲ့။ ေမေလးကလည္း သူေျပာတဲ့အတိုင္း တကယ္ လုပ္ေပးတာပဲ..။ ေကာင္မေလးက ေမေလးကို စိတ္ေတြတိုလို႔.. ေမေလးနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲလို႔ ရန္ေတြ႔လိုက္တယ္။ သူ႔ကို ျပန္ေျပာျပေတာ့ ရယ္ေနတာပဲ…။ ေနာက္ပိုင္းလည္း သူက ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ပတ္ပတ္သက္သက္.. ေမေလးမွာ နားေထာင္ေပးရ.. ဆူရ.. ေျပာရ.. ေျဖရွင္းေပးရ..။ အဲလို ဇာတ္လမ္းေတြ သူဘာလို႔ ေမေလးကို လာ လာ ေျပာျပေနတယ္ မသိ…။ ေမေလးက သူ႔ရည္းစားထက္ေတာင္ သူနဲ႔ ပိုနီးကပ္ေနသလို စိတ္ထဲ ခံစားေနရတယ္။ သူနဲ႔ ေမေလးတို႔ ႏွစ္ေယာက္မွာ တူတာက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ စိတ္ညစ္စရာေတြရွိတဲ့အခါ သူက ေမေလးကို ေျပာျပရင္ဖြင့္တိုင္ပင္သလို.. ေမေလးကလည္း သူ႔ကိုပဲ ေျပာျပရင္ဖြင့္တာ..။ အဲလိုနဲ႔ ၆ႏွစ္ ၇ႏွစ္ ဆိုတဲ့အခ်ိန္ေတြ ေက်ာ္ျဖတ္။
+++++
ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တကယ္ပဲ ေမေလးခ်စ္ရတဲ့သူ ေတြ႔ခဲ့တယ္..။ ေမေလး ရည္းစားထားေတာ့မယ္.. ဆိုေတာ့ သူက ေသခ်ာလား..တဲ့။ ေမေလးက အင္းလို႔ ေျဖေတာ့ ေဟာ.. သူ ေမေလးကို အၾကာၾကီး စိုက္ၾကည့္ေနျပန္တယ္..။ ေနာက္ေတာ့ ေမေလး သူ႔ကို တကယ္ပဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားတယ္..။ ေနာက္ တကယ့္တကယ္ ေမေလးခ်စ္သူနဲ႔ အတူေနေတာ့ဖို႔ ဆုံးျဖတ္.. မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ သူ႔ထက္ေတာင္ ေစာခဲ့တယ္..။ သူ.. ေမေလး မဂၤလာေဆာင္ကို မလာခဲ့ဘူး..။ အဲလိုပဲ သူ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့လည္း ေမေလး မသြားျဖစ္ခဲ့ဘူး..။ ဘာျဖစ္လို႔လဲလည္း မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေမေလးနဲ႔သူကေတာ့ အလုပ္ကလည္း ေက်ာင္းမွာပဲ အတူတူမို႔ မကြဲကြာျပန္ဘူး။ အရင္တုန္းကလို ကင္တီး တူတူထိုင္.. တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္ တိုင္ပင္.. ေျပာဆို..။ ေျပာရရင္ ပိုေတာင္ ရင္းႏွီး လာသလိုပဲ…။ ဒါေပမဲ့ ေမေလး သူ႔ကို လံုးလံုး ရင္မခုန္ေတာ့တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ျပႆနာအခက္အခဲေတြကိုလည္း အရင္လို ကူရွင္းေပး စဥ္းစား ေပးေနရတုန္းပါပဲ…။
++++++
ပန္းငံုေလးေတြ အခ်ိန္တန္လို႔ ပြင့္ခြင့္မရတဲ့အခါ အငံုဘ၀နဲ႔ပဲ ေျခာက္ေသြ႔ညိႈးေလ်ာ္သြားတာ ေမေလး ျမင္ဖူးပါတယ္..။ ဆန္းတာက အဲဒီပန္းေျခာက္ေလးေတြက အလြယ္တကူ ေၾကြက် မသြားၾကတာပါပဲ…။ အဲဒီအခါ ..
+++++
တခ်ိန္.. အသက္ေတြ ၾကီးလာတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ သူ႔ကို တေခါက္ေလာက္ ျပန္ေတြ႔ခ်င္ပါ တယ္..။ အဲဒီအခါက်ရင္ သူ႔မ်က္လံုးေတြထဲ ေသခ်ာ စိုက္ၾကည့္ျပီး.. ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ ေမးခ်င္လို႔ပါ..။
နင္ ငါ့ကို ခ်စ္ခဲ့ဖူးသလား..။ ဒါမွမဟုတ္.. နင္ ငါ့ကို မခ်စ္ခဲ့ဖူးဘူးလား..။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက နင့္မွာ ျဖဴဆိုတဲ့ ရည္းစားတေယာက္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ တကယ္လား..။
ျပီးေတာ့ ငါနင့္ကို ခ်စ္ခဲ့တာေရာ..သိလား…ဆိုတာေတြ.. တကယ္ေမးခ်င္တာပါ။
+++++
ႏွစ္မ်ားစြာ အငံုဘ၀နဲ႔... ခူးဆြတ္သူကို ငံ့လင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပန္းကေလးက သူေမွ်ာ္လင့္သူက သူ႔ကို ခူးဆြတ္ခ်င္ခဲ့ဖူးသလားဆိုတာကို သိရရင္မ်ား... သူ႔တန္ဖိုးေလးကို ျမင္ေယာင္ခံစားရမလားလို႔ေလ…။
(၂၃၊၀၈၊၀၉)
20 comments:
မူလြန္းတဲ့ သူရယ္..
ပြင့္ဦးေၾကြမွ ျဖင့္ကြယ္...
မပန္ဆင္ ေစခ်င္ ရက္ေတာ့တယ္...
Tag...လား..
ဖီလင္အျပည့္ပါပဲ...။
မမေရ....ေရးပါဦး တင္ပါဦး...
ငတ္လွျပီ...
ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ...
ဆရာမရဲ ႔ စာတိုစာစေလးေတြက အစ ငယ္ငယ္ကေလးတည္းက စြဲခဲ့သူပါ။
မ်ားမ်ားေရးပါေနာ္...
အရမ္းဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္။ အျပင္မွာလည္းအဲလို ဇာတ္လမ္းေတြအမ်ားႀကီးရိွတယ္ေနာ္။
(ဒါေပမဲ့ ႏွစ္မ်ားစြာ အငံုဘ၀နဲ႔ ခူးဆြတ္သူကို ငံ့လင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပန္းကေလးက သူေမွ်ာ္လင့္သူက သူ႔ကို ခူးဆြတ္ခ်င္ခဲ့ဖူးသလားဆိုတာကို သိရရင္မ်ား သူ႔တန္ဖိုးေလးကို ျမင္ေယာင္ခံစားရမလားလို႔ေလ…။)
ထိသြားတယ္ဗ်ာ
အသစ္ကေလးဖတ္ရတာ ေပ်ာ္လိုက္တာ အစ္မေရ...။
မအိျႏၵာေျပာသလုိပဲ.. ဟုတ္တယ္.. ငတ္ေနတာ ၾကာျပီ။
အမးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ေက်ာင္းတုန္းက...ဘဝေတြကိုေၿပးသတိရတယ္
ဒါမ်ိဳးလွလွေလးေတြဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ေလးေတြ
ေရးပါဦး.........
လြမ္းလာရင္ေတာ့ တရားခံက အမ ပဲ း(
Kay Kay..
ေမေလးကေတာ့ မူတာမဟုတ္..ပြင့္ခြင့္ကို မရခဲ့တာပါကြယ္...။ သူကေတာ့ ေျပာတတ္ဘူး။
အိျႏၵာေရ.. ဖီလင္က အဲဒါ တ၀က္တည္း ရွိေသးတာေနာ္.. တကယ္ဆို လံုးခ်င္း တအုပ္စာေလာက္ ရွိတာ :P
မယ္ကိုးေရ..တကယ္တမ္းခ်ေရးေတာ့ အရင္ေလာက္ အေသးစိတ္မဖြဲ႔ခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္..။ ဒါ ျပန္ေရးျဖစ္တဲ့ အစမို႔ လက္ျပန္ေသြးတယ္ဆိုပါေတာ့ :) ေနာက္ထပ္.. လာမည္.. ေမွ်ာ္...။
ေမ့သမီးေရ..
ဟုတ္တယ္.. အျပင္မွာလည္း အမ်ားၾကီး ရွိမွာပါ..။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ ခံစားရသူေတြအတြက္ေတာ့ ဒါၾကီးကပဲ အဆန္းတၾကယ္.. ခံစားရခက္ :(
Rita ေရ...
တကယ္လို႔ အဲဒီျပန္ေတြ႔ခ်ိန္မွာေရာ..သူက ဟင့္အင္းလို႔ ေျပာခဲ့ရင္.. ေမေလး ဘလို ခံစားရမယ္ထင္လဲဟင္.. ။ ရွက္ရွာမလား..။ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီအခ်ိန္က်ေတာ့မွပဲ သူ႔ကိ္ု နာက်ည္းသြားေလမလား... ေနာ္..။
Sin dan lar ေရးး တကယ္ေရးဦးမွာ .. အားေပးေနာ...
မေနာ္ေလး..
ေတာ္ၾကာ အမခမ်ာေလး ေယာက်္ား ရိုက္လို႔ ေျပးေနရပါ့မယ္ေအ. :P
ဒီကလည္း ေရးခ်င္လ်က္ လက္တို႔....)
ဟုတ္ပ။ တခ်ိန္တုန္းက တကၠသိုသ္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို
လြမ္းသြားတယ္။အထူးသျဖင့္ ပထမနွစ္ေက်ာင္းသူဘ၀ရယ္
တတိယနွစ္ေက်ာင္းသူဘ၀ရယ္ကိုေပါ့။ဟိဟိ
very good post......thanks...
လြမ္းစရာတကယ္ေကာင္းပါတယ္ ... အခုလိုေလးေတြ ေနာက္ေရးေပးပါဦး .. တစ္လတစ္ခါေလာက္ ပံုမွန္ Tag ေပးရမယ္ .. အတို အသစ္ေတြထြက္ေအာင္ ... ဟိ
ေနာက္ ခုဝတၳဳက ထိသြားပါတယ္ ... သိသေလာက္ေျပာရရင္ မာနၾကီးတဲ့ ေယာက်္ားေတြဟာ သိကၡာရွိရွိအသည္းကြဲတတ္ ၾကတယ္ ... ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ေပါ့ ...
ဖတ္ေကာင္း၏..
သူခူးဆြတ္ခ်င္ခဲ႔လား မခူးခ်င္ခဲ႔ဘူးလားဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ပဲသူ႔ေရွ႕သြား တိုင္နဲ႔ေခါင္းနဲ႔ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးျပီး ေမးလိုက္ခ်င္တာ.. အသည္းယားလို႔ေလ..
အစ္မေရ.. တကယ္႔ကို အငမ္းမရ ဖတ္မိသြားတယ္..အစားသာဆို ေဘးကၾကည္႔ရင္ ပလုပ္ပေလာင္းျဖစ္ေနမယ္ ထင္ရဲ႕.. လြမ္းလုိက္တာ အစ္မရယ္.. ဘာမွန္းေတာ႔ မသိ..:)))
ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ ေတြကိုေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္..
အစ္မေျပာသလုိပါပဲ..
"အျပင္မွာလည္း အမ်ားၾကီး ရွိမွာပါ..။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ ခံစားရသူေတြအတြက္ေတာ့ ဒါၾကီးကပဲ အဆန္းတၾကယ္.. "
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္...
က်ေနာ္လည္း "ျမငံု ပြင့္ဦး" ဆိုျပီး ဝတၳဳတိုတပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးတယ္...
းဝ)
အသစ္ဖတ္လုိက္ရတာ ေပ်ာ္လုိက္တာ ဆရာမ... ္ဆက္ရန္ ရွိေသးလားဟင္
အမ ေမၿငိမ္းရယ္... . တကယ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးပါ...ေနာက္ထပ္ ဖတ္ခ်င္ေနမိေသးတယ္...ေရးထားတာအရမ္း ၾကိဳက္တယ္...
mie nge
အစ္မ အဲလိုဝတၳဳေတြ ေရးသင့္တာၾကာၿပီ .. ။ နည္းနည္း ျပန္ႏုေတာ့ေလ အစ္မ မိုက္တယ္။
ေမေလးခ်စ္လာတတ္ခါစက အျဖစ္ေလးေတြကို ဖတ္ရင္း မ်က္ရည္ဝဲသြားတယ္ ဆရာမရယ္။ ငယ္ငယ္က ႏူးညံ့ၾကည္လင္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုယ္ လြမ္းသြားလို႔ပါ။
း) လြမ္းသြားတယ္။ အဟဲ
ေယာက္က်ားဖတ္မိရင္..ဒုက္ခ။
တီခ်ယ္ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ဆက္ေရးျပပါဦးေနာ္..မိုက္တယ္..
Post a Comment