အေကာင္း အဆိုး သိၾကလားေဟ့

ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံသည္ ယေန႔ေခတ္တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံႏွင့္ အၿပိဳင္ ကမၻာတခြင္သို႔ ဆန္တင္ပို႔ေနေသာ ႏုိင္ငံတခု ျဖစ္သည္။ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေဒသသည္ တႏုိင္ငံလံုး ဆန္အထြက္ႏႈံး၏ တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ထုတ္လုပ္ေပးေနေသာ ေဒသလည္း ျဖစ္သည္။ တရုတ္ျပည္မွ စတင္၍ စီးဆင္းလာေသာ မဲေခါင္ျမစ္သည္ ျမန္မာ၊ လာအို၊ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယားတို႔ကို ျဖတ္ကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ၌ အဆံုးသတ္၍ ပင္လယ္ထဲသို႔ စီးဝင္သြားသည္။ ထိုေဒသကား ဗီယက္နမ္၏ ေျမၾသဇာ ႂကြယ္ဝေသာ ႏံႈးတင္ေျမႏု ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေဒသ ျဖစ္ေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဗီယက္နမ္လူမ်ဳိးတို႔ ေခါင္းခဲစရာ ပူပန္စရာ ျဖစ္လာသည့္ ျပႆနာကေတာ့ ကမၻာႀကီး ပူေႏြးလာ၍ ပင္လယ္ေရျပင္ တစတစ ျမင့္တက္လာျခင္း ဆိုသည့္ ကိစၥပင္ ျဖစ္သည္။ ဤအတုိင္းသာ ဆက္၍ ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္ လာေနပါက ေနာင္လာမည့္ အႏွစ္ေလးငါးဆယ္တြင္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ တစိတ္တပုိင္းသည္ ပင္လယ္ ေရေအာက္သို႔ ေရာက္ေတာ့မည္။ ထိုသို႔ဆိုပါက ဆန္စပါး စုိက္ပ်ဳိးမႈ ေကာင္းမြန္ ေနေသာ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ တစိတ္ တေဒသသည္ အၿမဲတန္း ပင္လယ္ေရငံ ဖံုးအုပ္မႈကို ခံရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ကြ်မ္းက်င္သူမ်ား အဆိုအရ ထိုျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ၏ တစိတ္ပုိင္း ပင္လယ္ေရေအာက္ ေရာက္ရိွပါက ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံ၏ ဆန္အထြက္ႏႈံးလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိ က်ဆင္းလာမည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚမွ လက္ရိွ ဆန္အထြက္ႏံႈး၏ သံုးပံုတပံု ေလ်ာ့ပါးက်ဆင္း သြားမည္ဟုလည္း တြက္ခ်က္ျပထားသည္။

စပါးစုိက္ပ်ဳိးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးေနသာ ဗီယက္နမ္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚသားတို႔ ဘာဆက္ လုပ္ၾကမည္နည္း။ ပင္လယ္ထဲ၌ ငါးဖမ္းျခင္း အလုပ္ကို ေျပာင္း၍လုပ္ကုိင္ကာ ဆက္လက္ အသက္ေမြးမည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ၿမိဳ႔ျပ မ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ကာ ၿမိဳ႔ျပ အေျခစုိက္ အလုပ္သမားမ်ား အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းမည္ေလာ။ စဥ္းစားစရာပါေပ။ ေသခ်ာသည္ တခုကေတာ့ ယခင္က ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ေသာ ၎တို႔၏ လယ္ယာမ်ား ပင္လယ္ ေရေအာက္သို႔ ေရာက္ရ ေတာ့မည္။

ဗီယက္နမ္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ၏ အစိတ္အပုိင္း တခ်ဳိ႔ ေရလႊမ္းခံရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ပင္လယ္ေရသည္ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံ တခု ထဲတြင္သာ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး တန္႔၍ရပ္၍ ေနမည္မဟုတ္။ ေဒသ တခုလံုးအတြင္း ထိုဆိုးက်ဳိးကို ခံစားၾက ရမည္လည္း ျဖစ္သည္။

ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ႀကီးသည္ ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ေအာက္ ႏွစ္လက္မခန္႔ နိမ့္ေနသည္ဟု ဆိုၾက သည္။ အထူးသျဖင့္ မိုးတြင္းကာလမ်ား၌ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔အတြင္း ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေရႀကီးေလ့ ရိွသည္။ အႀကီးစား ပန္႔မ်ားကိုသံုးကာ ေရမ်ားကို စုပ္ထုတ္ျပစ္ရသည္။ ဗီယက္နမ္၏ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ပင္လယ္ေရ လႊမ္းေသာ အခါ၌ ဘန္ေကာက္တြင္လည္း ဘန္ေကာက္သူ ဘန္ေကာက္သားမ်ား ဟိုဟုိသည္သည္ ေလွေရာင္စံု မ်ားျဖင့္ သြားလာေနမည္ကို ျမင္ေယာင္ မိေသးေတာ့သည္။ ေလွဆိပ္သာ ရိွ၍ ကားဆိပ္မ်ား ကားဂိတ္မ်ား နိတၳိတံရ ေတာ့မည္။ တခ်ိန္က အာရွတုိက္၏ ဗင္းနစ္ၿမိဳ႔ေတာ္ အျဖစ္ တင္စားခံခဲ့ရသည့္ ဘန္ေကာက္သည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဒုတိယ ဗင္းနစ္ၿမိဳ႔ေတာ္ အျဖစ္သို႔ ပီပီျပင္ျပင္ ေျပာင္းလဲရေတာ့မည္။

ဗင္းနစ္ၿမိဳ႔ေတာ္လို အျဖစ္မခံလုိပါက ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ကို ပတ္၍ တမံတုပ္ဖို႔သာရိွသည္။ နယ္သာလန္မွာလို ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္လာျခင္းကို တမံတုပ္၍ ကာမည္ေလာ။ ကာထားႏုိင္ေသးသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ဓနႂကြယ္ဝလာ ေနေသာ ႏုိင္ငံတခု ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပင္လယ္ကမ္းရိုးတမ္း တခုလံုးကို တမံမတုပ္ႏိုင္ဘူး ထားဦး။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ကိုေတာ့ တမံမ်ားျဖင့္ ပတ္ပတ္လည္ ကာထားႏုိင္သည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံဖက္ကို ျပန္ၾကည့္လုိက္ပါက ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသ တစိတ္ တပုိင္း သည္လည္း ပင္လယ္ေရ လႊမ္းျခင္းကို ခံရမည္။ ေဒသအတြင္း ျမင့္တက္လာသည့္ ပင္လယ္ေရကို ငါ့ဖက္မလာနဲ႔ဟု တား၍ မရစေကာင္း။ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ၏ စပါးစုိက္ပ်ဳိးေနေသာ လယ္ေျမပမာဏ ဆံုးရံႈးမႈ သည္လည္ ႀကီးမား ေပလိမ့္မည္။ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္လာျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚတြင္ ဆံုးရံႈးရေသာ ေျမယာ ပမာဏသည္ ဗီယက္နမ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုးဝါးလိမ့္မည္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုတာ ဆက္၍ ေျပာပါမည္။

ေမခ၊ ေမလိခ ျမစ္ဆံုေနရာကို ပိတ္၍ ဆည္ေဆာက္ခါ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္၍ တရုတ္ျပည္ကို ေရာင္းဖို႔ ျပင္ေနသည္မွာ အားလံုးအသိ။ ျမစ္ဆံုေဒသည္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး မူလအစျဖစ္သည္။ ျမစ္ဆံုေဒသကို ပိတ္ဆို႔ လိုက္ပါက ေအာက္ပုိင္းသို႔ ဆက္လက္စီးဆင္းမည့္ ေရမ်ား တန္႔၍သြားမည္။ ဤသို႔ဆိုပါက ေအာက္အရပ္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေဒသသို႔ ဆက္လက္ စီးဆင္းမည့္ ေရပမာဏ နည္းသြားေပမည္။

နားလည္ လြယ္ေအာင္ ေျပာရပါက ဥပမာအားျဖင့္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚရိွ ျမစ္ကေလးမ်ား ေခ်ာင္းကေလးမ်ား၏ ေရအနက္သည္ ဆယ္ေပဟု ဆိုပါစို႔။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ဆံုတြင္ ဆည္ပိတ္လုိက္ ေသာေၾကာင့္ စီးဆင္းရမည့္ ေရမ်ားတန္႔ကာ ယခင္ကလို ေအာက္ဖက္သို႔ အျပည့္အဝ မစီးဝင္ႏုိင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚရိွ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား၏ ေရအနက္သည္ ငါးေပခန္႔သာ နက္ေတာ့မည္။ ေရအျမင့္ မူလထက္ ငါးေပနိမ့္ သြားသည္။ စီးဆင္းလာရမည့္ ေရမ်ား ေနာက္ျပန္ဆုတ္ သြားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္လာေသာ ကာလတြင္ ပင္လယ္ေရသည္ ကမ္းရိုးတန္း တေလွ်ာက္သာ ျမင့္တက္ျခင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အထက္ပုိင္း မုိင္သံုးေလးဆယ္ခန္႔ အထိ တိုး၍ဝင္ေရာက္ လာႏုိင္သည္။ မူလက ဆိုလွ်င္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚသို႔ အထက္မွစီးဆင္းလာေသာ ေရမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္ေရမ်ား အထက္ဖက္သို႔ တုိးဝင္ျခင္တုိင္း တိုးဝင္၍ မရေအာင္ သဘာဝအေလွ်ာက္ ေရကိုေရျခင္း ဟန္႔တား ကာထားေပးသည္။ ေရခ်ဳိႏွင့္ ေရငံ ဇလုတ္တုိက္၍ အျပန္အလွန္ ထိန္းထားျခင္း မွာလည္း သဘာဝတရား ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမစ္ေရနိမ့္က် သြားေသာအခါ ပင္လယ္ ေရငံမ်ား အထက္ပုိင္း အထိပါ ဒလေဟာ တိုးဝင္လာေတာ့မည္။

ထိုေရာအခါ၌ ယခင္က သဘာဝအတုိင္း ေျမၾသဇာ ေကာင္းမြန္ခဲ့ေသာ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေဒသတခုလံုး ဆားငံေရမ်ား ေအာက္သို႔ ေရာက္ခါ ဆန္စပါး စုိက္ပ်ဳိးျခင္းသည္လည္း ေသဆံုးရေတာ့မည္။ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ သားမ်ား အထက္ဖက္ မုိင္သံုးေလးဆယ္သို႔ ေျပာင္းေနရေတာ့မည္။ ထိုသို႔ေျပာင္း၍ မေနလိုပါက ေလွမ်ား ေဆာက္ခါ ေလွေပၚတြင္ ေနထုိင္၍ ရသမွ် ပင္လယ္ငါးေလးမ်ား ဖမ္းကာ ေလွစီးလူသား ေမာ္ဒန္ဆလံု လူမ်ဳိးမ်ား အျဖစ္ ေနထုိင္ရံုသာ ရိွေတာ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဝမ္းပုိက္သည္လည္း ႏွစ္ေလးငါးဆယ္ အတြင္း ကြယ္ေပ်ာက္ ရေတာ့မည္။ ေနာင္အႏွစ္ ေလးငါးဆယ္ အတြင္း ဆန္ကို ႏုိင္ငံျခားမွ ျပန္၍ တင္သြင္းရေတာ့မည္။ အာဖရိက တုိက္တြင္ မိုးေခါင္ေသာေၾကာင့္၊ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ စိုက္ပ်ဳိးမရ၍ ငတ္ၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ မွာေတာ့ စပါးခင္း မ်ားတြင္ ေရငံဖံုးေသာေၾကာင့္ အငတ္ ေဘးႀကီးကို ရင္ဆုိင္ ေတြ႔ၾကလိမ့္ဦးမည္။

ထိုအခ်ိန္မတုိင္မီ လက္ဦးဆံုး ဆံုးရံႈးရမည့္ သူမ်ားကေတာ့ ျမစ္ဆံုေဒသ တဝိႈက္တြင္ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္လာခဲ့သည့္ ေဒသခံ တုိင္းရင္းသားမ်ား ျဖစ္သည္။ သတင္းမ်ားအရ ျမစ္ဆံုဆည္ပိတ္မည့္ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ရြာေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ထက္မနည္း၊ လူဦးေရေသာင္း ဂဏန္းကို စစ္အစုိးရက အတင္းေရႊ႔ေျပာင္းေတာ့မည္။ လိေမၼာ္ၿခံမ်ား၊ လယ္ယာေျမမ်ား ဆည္ေရေအာက္သို႔ ေရာက္ရေတာ့မည္။ ထိုသူတို႔၏ မူလဘဝေနထုိင္မႈမ်ား ဆံုးရံႈးရမည္။ ေနရာႏွင့္ ဝင္ေငြဆံုးရံႈးမႈတင္မက က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ ေဒသဆုိင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ပါ ဆံုးရံႈးရဦးမည္။ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္လည္း ပ်က္စီးရဦးမည္ ျဖစ္သည္။

ဆက္လက္၍ ဆံုးရံႈးရမည့္ သူမ်ားကေတာ့ ျမစ္ဆံုဆည္၏ ေအာက္ပုိင္းတေလွ်ာက္ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚအထိ ေနထုိင္ၾကသည့္ ႏုိင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးသည္ ျမစိမ္းေရာင္အသြင္ျဖင့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ စီးဆင္းေနသည့္ အေျခအေနမွ ေခ်ာင္းသာသာ ေျမာင္းသာသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရေတာ့မည္။ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ေကာပါက ဤႏုိင္ငံ၏ သမုိင္းလည္း ေကာေတာ့မည္။ ဧရာဝတီေၾကာင့္သာ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုတာ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္ မဟုတ္ေလာ။

တရုတ္အပါအဝင္ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ားကေတာ့ ရသေလာက္ ယူမွာဘဲျဖစ္သည္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ တကယ္ဆိုရင္ ေသးေသးေလး။ သဘာဝ အရင္းအျမစ္ေတြကို ရိွရိွသမွ် အလွ်င္စလို ထုတ္မသံုးပါနဲ႔ဟု သူတို႔ကေတာ့ အႀကံေပးမည္မဟုတ္ ေျပာမည္မဟုတ္။

အဆင္အျခင္မဲ့ေသာ လုပ္ရပ္ကို ဘယ္သူေတြက ေထာက္ျပေဝဖန္သနည္း။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပင္ပမွာ ေနေနသည့္ အဖြဲ႔အစည္း အခ်ဳိ႔က ေထာက္ျပၾကေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွာ ရိွေနသည့္ မည္သည့္ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားကမွ ဤကိစၥကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားထံသို႔ မတင္ျပရဲၾက။ ေၾကာက္ေနၾကရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သာမန္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို နားလည္ေပးႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ တတိယလိႈင္းဟု ဆိုေနေသာ သူမ်ားလည္း ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးတြင္ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို နားမခ်ႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ တတိယလိႈင္း တို႔က ဆိုထားသည္ မို႔လား။ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲအတြက္ စစ္ဗိုလ္မ်ားကုိ တျဖည္းျဖည္း နားခ်၍ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ မည္ဟု ျပည္တြင္းထုတ္ စာေစာင္ဂ်ာနယ္ အခ်ဳိ႔မွာ ေျပာေနတာ အခုအထိ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတကာ ကြန္ဖရင့္ေတြမွာေတာင္ ဒီေဖာ္ျမဴလာကို ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ တင္ျပခဲ့ၾကလို႔ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား အလယ္မွာလည္း ေမာ္ဒရိတ္ေတြ (အစြန္းမေရာက္သူေတြ) ဆိုၿပီး ေရပန္းစားေနသည္ မဟုတ္ေလာ။

တတိယလိႈင္းတို႔ ေျပာရမွာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ခင္ဗ်ား ေလာေလာဆယ္ အာဏာထုိင္ခံုက ဆင္းမေပးျခင္လည္း ေနပါ။ သို႔ေသာ္ ျမစ္ဆံု၌ ဆည္တည္ေဆာက္မည့္ ကိစၥကေတာ့ ေရရွည္မွာ ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ အတြက္ ဆိုးက်ဳိးေတြ သယ္ေဆာင္လာမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မလုပ္သင့္ပါဟု ရဲရဲတင္းတင္း ေျပာရမွာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔ မွာေတာ့ တတိယလိႈင္းသမားတို႔ မေျပာရဲရွာပါ။ အာဏာ အေျပာင္းအလဲကို အသာထား သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္သုန္းမည့္ ကိစၥေလာက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို နားမခ်ႏုိင္ပါက သည့္ထက္ ႀကီးမားေသာ ကိစၥမ်ား အေျပာင္းအလဲ မ်ားကို တတိယလိႈင္းတို႔ နားခ်ႏုိင္စြမ္း ရိွလိမ့္မည္ဆိုတာက သံသယျဖစ္စရာပါ။

လူမုိက္မ်ား၊ လူေကာင္းေယာင္ ေဆာင္ေနသူမ်ား၊ အစြန္းမေရာက္သူဟု ေၾကျငာေနသူမ်ား ထိုသူေတြ အားလံုး သည္ တကယ္ေတာ့ မိမိအုပ္စု ေကာင္းစားေရး အတြက္သာ လုပ္ေနသူေတြသာျဖစ္ေၾကာင္း ျမစ္ဆံုကိစၥ တခု တည္းႏွင့္ပင္ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ျမင္လုိက္ရေတာ့သည္။

ေဇာ္မင္း (လူ႔ေဘာင္သစ္)
၂၆ရက္ ၾသဂုတ္လ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္