က်မ ငယ္ငယ္က အေဖ့စာအုပ္စင္မွာ ေတြ႔သမွ် စာအုပ္ေတြ ဆြဲဖတ္ရင္း ေပၚလီယာနာ တို႔ .. ထမီကၽြတ္၍ လႊတ္လိုက္မည္ တို႔၊ မပန္ပါနဲ႔ ေၾကြခ်င္တယ္.. တို႔၊ ႏွလံုးသားျမိဳ႕ေဟာင္း တူးေဖာ္ခ်က္ ေနာက္ဆံုး အစီရင္ခံစာ.. တို႔ကေနစလို႔ ၊ စစ္နဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး.. အရင္းက်မ္း.. အာဒိကပၸက်မ္း.. ဘာသာၾကီးေလးမ်ိဳးေပၚ အျမင္.. ဗုဒၶ၀ါဒ ျပႆနာမ်ား.. သိဒၶတၳ .. ဇိနတၳပကာသနီ .. ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္.. လာျခင္းေကာင္းေသာအရွင္.. ၅၅၀ ဇာတ္ေတာ္မ်ား လို စာအုပ္ေတြအထိ အမ်ိဳးစံု ဖတ္ခဲ့တာမွာ ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္ေလးေတြ သိလာပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဘုရားမရွိခိုးတဲ့.. သူမ်ားကို ပိုက္ဆံ ကူညီျပီး အလႉလို႔ ကင္ပြန္းမတပ္တဲ့၊ သံဃာေတာ္ေတြကို အလႉလုပ္ေပမဲ့ ေရစက္မခ်တဲ့.. ၊ နတ္ကိုးကြယ္မႈကို ဆန္႔က်င္တဲ့.. နတ္ကိုးကြယ္မယ့္ အစား ကိုယ့္မိန္းမကို ကိုးကြယ္တာေတာင္ အက်ိဳး အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္လို႔ ေျပာတတ္တဲ့.. ၊ က်ေနာ္က မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ဘူး.. ဗုဒၶ၀ါဒီလို႔ ေျပာတတ္တဲ့..၊ ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚတက္တိုင္း ဗုဒၶဟူးေထာင့္မွာ ထိုင္ျပီး ျငိမ္ျငိမ္ေလး ထိုင္ျပီး ေရႊတိ၈ံုေစတီေတာ္ကို ၾကည့္ေနရတာ တရားထိုင္ရသလိုပဲ စိတ္အျငိမ္းခ်မ္းဆံုးလို႔ ေျပာတတ္တဲ့ ၊ ျပီးခဲ့တာကို ခ်ထားခဲ့.. ေရွ႕ဆက္ လုပ္.. ခရီးဆံုးေရာက္ေအာင္ ဇြဲနဲ႔သြားဆိုတဲ့ မူကို ၾကိဳက္လို႔ တခါတေလ ဇင္ ဗုဒၶ ၀ါဒီေတြက ပိုျပီး အလုပ္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတတ္တဲ့.. အင္မတန္ လက္ေတြ႔က်က် နဲ႔ ဒီကေန႔ ဆိုတာကို တည့္တည့္ ရင္ဆိုင္ျပီး လုပ္စရာရွိ္တာကို လုပ္သြား တတ္တဲ့၊ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ သတင္းစာထဲထည့္ရမယ့္ ကိုယ့္နာေရးသတင္း ကို ကိုယ္တိုင္္ေရး ထားသြား ခဲ့တဲ့ အေဖနဲ႔ ၾကီးျပင္းခဲ့တဲ့အျပင္ အေဖက က်မကို သားေယာက်္ားေလးလို ေမြးျမဴခဲ့တာမို႔ အေဖ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြက က်မဆီ စိမ့္၀င္ေနခဲ့ပံုရပါ တယ္။ (အေမ့အေျပာအရေတာ့ က်မက အေဖနဲ႔ ရုပ္ေရာ စိတ္ပါ အတူဆံုးသမီးလို႔ ဆိုပါတယ္)
က်မက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ သိပ္ေက်နပ္ပါတယ္။ သိဒၶတၳမင္းသား နိမိတ္ၾကီးေလးပါး ျမင္ျပီး တရားရတာ သိပ္ေတာ္တဲ့ မင္းသားပဲ.. ဒီအရြယ္.. ကာမဂုဏ္အာရံုထဲ ဒီေလာက္ေနလို႔ ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ဒါဟာ သုခ အစစ္မဟုတ္ဘူး .. မျမဲဘူးလို႔႔ ျမင္တာ.. ေတာ္လိုက္တာ.. ။ ျပီးေတာ့ ဆရာရွာမေတြ႔ဘဲ ကိုယ့္ဘာသာ အားထုတ္ ရွာေဖြရတာမို႔ ၆ ႏွစ္ေလာက္ လမ္းလြဲသြားရွာေသးတာ..။ ဟုတ္ျပီ .. ဉာဏ္အလင္းပြင့္ျပီလည္းဆိုေရာ သူသိသမွ်ကို ေ၀ငွေတာ့တာ..၊ ဉာဏ္မီတဲ့သူ ရေပလိမ့္..။ သူ ရွာေတြ႔သမွ် ျငိမ္းခ်မ္းရာျငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္းထဲ က်မ ဉာဏ္မီ သမွ်က ရလိုက္တာက သစၥာေလးပါး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ ၃၈ျဖာမဂၤလာ၊ ၂၄ ပစၥည္းျဖစ္စဥ္အဆင့္ဆင့္ နဲ႔ ပ႒ာန္း အက်ယ္ ၊ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ် နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ အဘိဓမၼာ.. ရျပီ။ ဒီေလာက္နဲ႔ ကို ဒီလို အသိတရားထူးကို ထိုးထြင္းသိျမင္ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တဲ့ လက္ဦးဆရာ သဗၺညဳတပညာရွင္ၾကီးကို က်မ အျမတ္တႏိုးနဲ႔ ဘုရားရယ္လို႔ ၾကည္ညိဳျပီ။
အဲဒီအခါ အၾကည္ညိဳလြန္သူေတြက ဘုရားရယ္လို႔ ရုပ္ပြားေတြ ထုလုပ္ျပီး ၾကည္ညိဳၾကတဲ့အခါ ၊ က်မလည္း အဲလို အမွတ္ထား ၾကည္ညိဳရတာကို ၾကိဳက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ စိတ္ကူး ခပ္ယဥ္ယဥ္ က်မက ၊ ဘုရားက အိႏၵိယႏြယ္ဖြားမို႔ ဒီလိုေလးေနမွာလို႔ ေတြးျပီး ႏွာတံ ခၽြန္ခၽြန္ နဲ႔ ..၊ ျပီးေတာ့ ေရာင့္ရဲတဲ့အက်င့္ကို က်င့္သူမို႔ ဘုရားရွင္ဟာ ခပ္သြယ္သြယ္ျဖစ္မွာလို႔ ေတြးျပီး.. ပိန္သြယ္သြယ္ မ်က္ႏွာက် ေလး ေပၚေပၚနဲ႔.. ၊ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ၾကီးက.. ပကာသနဆိုတာ အဆိပ္အေတာက္ေတြပဲလို႔ တရားျပခဲ့သူမို႔ ေရႊေတြအိေနေအာင္ ခ်မထားတဲ့ (အေရာင္လွျပီး သာမန္ထက္ထူးကဲေၾကာင္းေပၚရံုေလး ေရႊေရာင္၀င္းထားတဲ့.. အဲလို ဆင္းတုမ်ိဳး ေတြကို အိမ္မွာ စင္ျမင့္ထက္တင္ျပီး တရိုတေသ ေနရာေပး ကိုးကြယ္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ အခ်ိန္ ၾကာၾကာ သီတင္းသံုးေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာေတာင္ သာယာျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အေငြ႔အသက္ရေအာင္ ပန္းဥယ်ာဥ္ ရွိတာဆိုေတာ့ ဘုရားရွင္နံေဘးမွာ ပန္းေတြ ေ၀ေအာင္ ၾကိဳးစား ဖန္တီးပါတယ္။
++++++
က်မရဲ႕ အဖြားေတြက ေန႔တိုင္း မနက္တိုင္း ဘုရားရွင္ကို သက္ရွိသံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းကပ္သလို စားပြဲ၀ိုင္းနဲ႔ အခ်ိဳပြဲ ၊ လက္သုတ္၀တ္ ၊ ဇြန္းခက္ရင္းမက်န္ ဆြမ္းကပ္ပါတယ္။ အိမ္မွာ အျမဲ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ ထိုင္ကိုယ္ေတာ္ ေတြ အနည္းဆံုး ၅ ပါးရွိပါတယ္။ က်မ လည္း အိမ္မွာ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ သံဃာေတာ္ ရွိမွ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။ ကထိန္ဆိုရင္ အမ်ားၾကီး မခင္းႏိုင္ေတာ့တာေတာင္ အနည္းဆံုး သကၤန္းလႉ ဆြမ္းကပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မက ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ကိုေတာ့ ဆြမ္းမကပ္ပါဘူး။ ဒါက က်မ အယူအဆနဲ႔ က်မပါ။ ဆြမ္းကပ္တဲ့ သူေတြက လည္း သက္ရွိဘုရားရွင္ကဲ့သို႔ သေဘာထားျပီး တရိုတေသ ကပ္္ၾက တာပါ..။ ျပီးေတာ့ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ရွိေနတဲ့ ရုပ္ပြားေတာ္ဆိုရင္ ဆြမ္းစားရသကဲ့သို႔ ရွိမယ္ဆိုတာကို လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ လက္ခံႏိုင္ပါ တယ္။ ဒါကို က်မ ေ၀ဖန္စရာ မရွိပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ အဖြားတို႔က ကိုယ့္နားမွာ စားစရာမရွိတဲ့ အမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ မေပးဘဲ ေရႊတိဂံုေစတီ ထီးေတာ္မွာ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္နားကပ္ေတြ စိန္လက္စြပ္ေတြ သြားခ်ိတ္တာကိုေတာ့ က်မ လက္မခံခ်င္ပါဘူး။ (အဖြားကို ေျပာေတာ့ အဖြားခမ်ာ က်မကို မိစၦာဒိ႒ိျဖစ္မယ္ရယ္လို႔ စိတ္ပူရွာပါတယ္) ေနာက္.. ကၽြဲေကာ္သီးေတြ အလံုးလိုက္ၾကီး ဘုရားစင္ေပၚတင္ျပီး ဘုရားကို လႉတယ္ဆိုေတာ့.. က်မက အဖြားရယ္.. ဘုရား ဘယ္လို ခြဲစားမလဲလို႔ ေျပာမိပါတယ္..။ က်မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆို ငွက္ေပ်ာသီးအစိမ္းေတြ အျဖီးလိုက္တင္ေသး.. ျပီးေတာ့ ေနာက္ သံုးေလးရက္ေနရင္ မွည့္ျပီ.. စြန္႔ စားရံုပဲ လို႔ ေျပာေသးတာ.. တကယ္။
ျပီးေတာ့ က်မက ကိုယ္တိုင္ ပရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ နဲ႔ ပ႒ာန္းအက်ယ္.. ဓမၼစၾက္ာ ေဒသနာေတာ္ အကုန္ရေပမဲ့ က်မရဲ႕ သားသမီးးေတြကို ၾသကာသ နဲ႔ ငါးပါးသီလက လြဲလို႔ ဘုရားစာ မသင္ျဖစ္ပါဘူး။ ေမတၱာသုတ္ ကိုေတာ့ အႏွစ္သာရ ကို ၾကိဳက္တဲ့ အျပင္ ကေလးေတြလည္း နားလည္ေကာက္ယူႏိုင္တဲ့ အဓိပၸါယ္ ရွိတာေၾကာင့္ အနက္ က အစ (အခ်ိန္တန္တဲ့အခါ) သင္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ကို သူတို႔ နားလည္မယ့္ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပပါမယ္။ ဗုဒၶဟာ အသိဉာဏ္ပညာမွာ အႏိႈင္းမဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း..၊ အဲဒီပညာေၾကာင့္ ရွာေတြ႔လာတဲ့ အယူအဆ က ေကာင္းလြန္း.. ျပည့္စံုလြန္း.. စိတ္ေအးခ်မ္းရလြန္းလို႔ လိုက္နာက်င့္ၾကံသင့္ ေၾကာင္း..၊ ဗုဒၶက ရွာေတြ႔ ထားတဲ့ လမ္းကို လိုက္နာက်င့္သံုးလို႔ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚတာျဖစ္ေၾကာင္း..၊ ျပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္သင့္ျမတ္တဲ့ အက်င့္ ၈ မ်ိဳး (မဂၢင္ ရွစ္ပါး) နဲ႔ သူတပါးအေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ျပီး ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္တတ္ေစဖို႔မွာ အေရးပါလွတဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး ကို ေျပာျပမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ကိုယ္က်င့္တရား (၅ ပါးသီလ)က အေရးၾကီးလဲဆိုတာ ေျပာျပမယ္..။ အဲေလာက္ကိုပဲ သားတို႔ သမီးတို႔ က်င့္ႏိုင္ေအာင္ မနည္း ၾကိဳးစား ရ မွာ လို႔ ေျပာျပမယ္။ သူတို႔ လက္ခံယံုၾကည္ရင္ က်မရဲ႕ သားသမီးက ဗုဒၶကို သိျပီ။ (သားၾကီးကေတာ့ သိသင့္ သေလာက္ သိျပီးျပီ .. သူဘယ္လို လက္ခံသေဘာထားတယ္ဆိုတာ နဲ႔ သူယံုၾကည္တဲ့ ကိုးကြယ္မႈပံုစံက သူ႔ကိစၥ)
ျပီးေတာ့ သူမ်ားရဲ႕ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ နဲ႔ မကိုးကြယ္ မယံုၾကည္မႈကို ကဲ့ရဲ႕တာလည္း မၾကိဳက္ပါဘူး..။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘာာေရးေၾကာင့္ သူမ်ားကို တနည္းနည္းနဲ႔ အေႏွာင့္အယွက္ေပးတာ.. ထိခိုက္နစ္နာေစတာကိုလည္း မၾကိဳက္ပါဘူး။ က်မအတြက္ေတာ့ ဘုရားရယ္လို႔ မဟုတ္ဘဲ အယူအဆကို ၾကိဳက္လို႔ တရားလို က်င့္ၾကံရတာေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါ..။ ဥပမာ.. မဟတၱမ ဂႏၶီၾကီး လူငယ္ဘ၀ ရထားစီးရင္း ဘိနပ္တဘက္ ကၽြတ္က်တာမွာ ေနာက္တဘက္ပါ ထားရစ္ခဲ့တာမ်ိဳးက က်မအတြက္ က်င့္ၾကံရတဲ့ တရားပဲ..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဆီမွာဆိုလည္း က်မ က်င့္ၾကံရမယ့္ တရားေတြ အပံု..။ John Lennon ရဲ႕ Imagine ကလည္း တရားပဲ..။ Vincent Van Gogh ရဲ႕ Sunflower ကလည္း တရားပဲ။ Mother Teresa ရဲ႕ ပရဟိတေတြကလည္း တရားပဲ.. ။ အဲလိုေတြအမ်ားၾကီးေပါ့..။ အနက္အရိႈင္း ပမာဏသာ ကြာေကာင္းကြာမယ္ေလ။
အဲဒီအခါ က်မက ပတ္၀န္းက်င္တခုမွာ နည္းနည္းေတာ့ ျပႆနာရွိႏိုင္ပါတယ္..။ စာေရးဆရာမ ေက်ာင္းဆရာမ ျဖစ္ေလေတာ့ နည္းနည္း ပိုဆိုးႏိုင္တာေပါ့. ေနာ္.. .။
