ေဆာင္းတြင္းကို
ျဖတ္သန္းခ်ိန္မွာ ရာသီဥတုက ခ်မ္း .. ေလေတြမ်ား တိုက္လိုက္လို႔ တုန္ခိုက္ သြားၿပီဆိုရင္ အျမဲတမ္း ပထမဆံုး သတိရတာက က်မ ေရာက္ဖူးခဲ့တဲ့ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြေနတဲ့
ဒုကၡသည္ စခန္းေလးေတြကို။ အဲဒီမွာ ႏွင္းေငြ႔ေတြ ေအးေအးစက္စက္ ေဝေနတဲ့ ရာသီေအာက္မွာ မလံုမျခံဳ သစ္ဝါး အိမ္ေလးေတြ .. ေျမလမ္းေပၚမွာ အဝတ္အစား ႏြမ္းႏြမ္း ေလးေတြနဲ႔ မရႊင္ပ်တဲ့ မ်က္ႏွာေတြ နဲ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား အရြယ္စံု..။ အထူးသျဖင့္ ကေလးေတြ..။ သူတို႔ အနာဂတ္ကလည္း သူတို႔ ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြလို ႏြမ္းဖတ္.. မျပည့္စံု.. စုတ္လု စုတ္ခင္.. ပ်က္စီး လု ပ်က္စီးခင္။ သူတို႔ကို ေငးၾကည့္ၿပီး က်မ ဓာတ္ပံုေတာင္ မရိုက္ရက္ခဲ့။ က်မက သူတို႔ကို ဓာတ္ပံု ရိုက္ၿပီး ဘာမ်ား လုပ္ေပးႏိုင္ မွာမို႔လဲလို႔ က်မ ခံစားခဲ့ရတယ္။
ေနာက္ေတာ့
ရာသီေအးေအးနဲ႔ ေစာင္ပံုထဲ ကိုယ္က ေႏြးေထြးဇိမ္လုပ္ေနခ်ိန္ဆို
ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲက စစ္ေျပးဒုကၡသည္စခန္းေလးေတြဆီ
စိတ္ေရာက္ၿပီး မလံုမလဲ ခံစားရျပန္တယ္။ အဲလိုပဲ ကိုယ္တိုင္ ႏွစ္ ႏွစ္တာ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ရွမ္းေဒသ က စစ္ေျပးစစ္ေရွာင္ဘဝေတြ..။ အဲဒီ ဘဝေတြအတြက္ ဘယ္သူ႔မွာ တာဝန္ ရွိလဲ.. ဘယ္သူက ေျဖရွင္းေပးမွာလဲ။ အဲလိုေတြးၿပီး အေျဖမရတဲ့အခါ က်မ က ဖန္တီးသူ ေတြ ကိုပဲ ခါးခါးသီးသီး မုန္းမိေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကလည္း အေျဖမဟုတ္ပါ။
+++++
ကမၻာေျမျပင္ကို အေရာင္ျခယ္ မ်ဥ္းေၾကာင္းတို႕
ေရးလို႔ဆြဲ
.. ဘယ္ဘုရားမွ
မပညတ္
ထားလည္း
.. နယ္နိမိတ္တို႔
သတ္မွတ္ခြဲ
.. ဘာသာ
အယူဝါဒ
နဲ႔
စကားသံေတြ
ကြဲလြဲ
.. အပိုင္လိုခ်င္ေနသူအတြက္
သူ႔ဝန္ပိုတိုး။
အျဖဴ အညိဳ မဟူရာ အနီရယ္ အဝါ .. အေပၚယံအေရျပား .. လူ႔ဘဝက အဓိပၸါယ္ ရွိရဲ႕လား.. ခြဲျခား ဆက္ဆံၾက.. ဒီေျမသည္သာ အားလံုးရဲ႕ ဘံုဌာနပဲ၊ ႏိုင္လိုမင္းထက္
အက်င့္ေတြနဲ႔
အက်ည္းတန္
တယ္။
ဒါ .. အမွန္တရားအစစ္တစ္ခုပဲ.. ေလာကရဲ႕ စံ နဲ႔ မူ .. ယဥ္ေက်းေသာ ႏွလံုးသား စြမ္းအား ရွိတဲ့ လူဆိုတာသာ လူ.. စစ္တလင္းမျဖစ္ေစနဲ႔.. ေဂဟေျမ အေျခခ်သူ.. အေရးၾကီးဆံုးတို႔
ထိန္းသိမ္းဖို႔
အားလံုးေသာ
ဘဝတို႔
ေက်ာခင္းေနတဲ့
ေျမ
.. ဒါ
ဘံုဌာနေလ…
ဘံုဌာန
ေလး…
မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းတို႔နဲ႔ ေက်ာခ်င္းကပ္.. က်ည္ဆံေတြကို ထမ္း.. ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ငိုညည္းသံ.. နားစြင့္လို႔ ႏွလံုးသားနဲ႔ ၾကည့္စမ္း.. သာတူ ညီေဝမွ်ဖို႔ လက္ေတြ႔လိုအပ္မွန္း .. လူသား .. က်ည္ဆံ နဲ႔ ေမတၱာ .. သင့္ရဲ႕ သေဘာ..
ခုတေလာ
ခဏခဏ နားေထာင္ျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းေတြထဲ ဒီ “ဘံု”
ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးလည္း ပါတာေပါ့။ ဒီသီခ်င္းေလးကို ခံစားရလြန္းလို႔ ေတးေရး (ကို) ‘ေအာင္ကိုျမင့္’ ကို ေက်းဇူးတင္.. ဒီလို လူၾကိဳက္ မ်ားေလ့ မရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳး နဲ႔ ဖြဲ႔ထားတဲ့ သီခ်င္းကို စိတ္တိုင္းက် ေရြးၿပီး စိတ္ႏွစ္ၿပီး အေကာင္းဆံုး ဆိုထားတဲ့ အဆိုေတာ္ ‘တင္ဇာေမာ္’ ကို ေက်းဇူးတင္ၿပီး လူေတြအမ်ားၾကီး ဒီသီခ်င္းကို နားေထာင္ၿပီး အနည္းဆံုး “အခ်င္း ခ်င္း” ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရေလးေလာက္ကိုပဲ စာနာတတ္သြားရင္ ေတာင္
ေတာ္ပါၿပီလို႔ ေတြးမိတယ္။
တကယ္ေတာ့
လူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အစြဲေတြနဲ႔
တိုင္းတာၿပီး အရာရာကို ဆံုးျဖတ္ေန ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ၾကာေလ.. ကမၻာေလာကမွာ အေရးၾကီးဆံုးလိုအပ္ေနတာက
ေမတၱာတရားသာပဲ လို႔ ေသခ်ာလာေလေလ။ ေမတၱာတရားကသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးေဆာင္တယ္ ဆိုတာကို ဘုရားလို႔ သမုတ္ခံထား ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အားလံုးက ေျပာခဲ့ၿပီးသားပါ။
ျမတ္ဗုဒၶ
က သတၱဝါေတြအေပၚ ေမတၱာထားရင္း တကုိယ္ရည္ ျငိမ္းေအးလြတ္ေျမာက္ရာကို
ရွာၾကဖို႔ လမ္းညႊန္ခဲ့တယ္။ တစ္ေယာက္စီတိုင္းရဲ႕ ျငိမ္းေအးမႈကေန အစုအဖြဲ႔ၾကီးရဲ႕ ၿငိမ္းေအးရာဆီထိ သြားဖို႔။
“ငါသည္
နာက်င္ေသာကိုယ္ ရွိသူျဖစ္လ်က္ နာက်င္ေသာစိတ္ကင္းသူ ျဖစ္လတၱံ ့” (ဓမၼပဒ)
သခင္ေယရႈကလည္း
ခြင့္လႊတ္သည္းခံျခင္း
ေမတၱာတရားနဲ႔သာ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို ေဆာင္က်ဥ္းဖို႔ လမ္းျပခဲ့တယ္။ “အေၾကာင္းမူကား.. ေမတၱာသည္ ေသျခင္းႏွင့္အမွ် တန္ခိုးၾကီးပါ၏” ေရွာလမုန္ သီခ်င္း (အခန္းၾကီး၈အခန္းငယ္၆၊ ေရွာလမုန္၈း၆)။
အစၥလာမ္ဘာသာမွာလည္း
တမာန္ေတာ္ မိုဟာမက္က လူအခ်င္းခ်င္း ေမတၱာထားၿပီး တန္းတူ ဆက္ဆံဖို႔ သြန္သင္ခဲ့တာပဲ။ “ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူတိုင္းကို ေပးကမ္းျခင္းကို ငါ ျမတ္ႏိုးတယ္။ ႏြမ္းပါးသူ ေတြ အေပၚ အျမတ္ထုတ္သူသည္ ငါ့ေနာက္လိုက္မဟုတ္၊ မတူသူမ်ားအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈျပဳ သူတိုင္းကို ငါ ခြင့္မလႊတ္”
လို႔ တရားမွ်တမႈကို ျပခဲ့တာပဲ။
ေသခ်ာတာေတာ့ ဘာသာတရားတိုင္းဟာ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္မႈ ၊
စာနာငဲ့ညွာမႈ နဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူတကြေနထိုင္ေရးကိုခ်ည္း ဦးတည္ခဲ့တာပါပဲ။ ဒီေျမသည္သာ အားလံုးရဲ႕ ဘံုဌာနပဲ …
ဒါကို သူအပိုင္ ငါအပိုင္ေတြ သတ္မွတ္.. နယ္ေျမတန္ဖိုးတစ္ခု သတ္မွတ္ၾက.. လုၾကယက္ၾက.. တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ၾက.. ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးၾက… ေခတ္အဆက္ဆက္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား မၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္
ၾက သလဲ…။
ကမၻာေျမျပင္ကို အေရာင္ျခယ္ မ်ဥ္းေၾကာင္းတို႕
ေရးလို႔ဆြဲ
.. ဘယ္ဘုရားမွ
မပညတ္
ထားလည္း
.. နယ္နိမိတ္တို႔
သတ္မွတ္ခြဲ
.. ဘာသာ
အယူဝါဒ
နဲ႔
စကားသံေတြ
ကြဲလြဲ
.. အပိုင္လိုခ်င္ေနသူအတြက္
သူ႔ဝန္ပိုတိုး။
အျဖဴ အညိဳ မဟူရာ အနီရယ္ အဝါ .. အေပၚယံအေရျပား .. လူ႔ဘဝက အဓိပၸါယ္ ရွိရဲ႕လား.. ခြဲျခား ဆက္ဆံၾက.. ဒီေျမသည္သာ အားလံုးရဲ႕ ဘံုဌာနပဲ၊ ႏိုင္လိုမင္းထက္
အက်င့္ေတြနဲ႔
အက်ည္းတန္
တယ္။
+++++
*** ဒါ .. အမွန္တရားအစစ္တစ္ခုပဲ.. ေလာကရဲ႕ စံ နဲ႔ မူ .. ယဥ္ေက်းေသာ ႏွလံုးသား စြမ္းအား ရွိတဲ့ လူဆိုတာသာ လူ.. စစ္တလင္းမျဖစ္ေစနဲ႔.. ေဂဟေျမ အေျခခ်သူ.. အေရးၾကီးဆံုးတို႔
ထိန္းသိမ္းဖို႔
အားလံုးေသာ
ဘဝတို႔
ေက်ာခင္းေနတဲ့
ေျမ
.. ဒါ
ဘံုဌာနေလ…
ဒါ..
အမွန္တရားအစစ္တစ္ခုပဲ
.. တဲ့။
ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးေနမိတယ္… အမွန္တရားပဲ အစစ္ .. အတု ရွိေသးလား ေပါ့။ ဟုတ္တာေပါ့.. သိပ္ရွိတာေပါ့။ ကိုယ့္အလိုဆႏၵေလာဘ နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ငါေျပာတာသာ အမွန္ဆိုတဲ့ အမွန္ေတြက..
လူအမ်ားရဲ႕
သေဘာကိုလည္း ကိုယ္စားမျပဳ.. ေလာကသဘာဝ ဓမၼ နဲ႔လည္း ဆန္႔က်င္ၿပီး လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ညွိႈးခ်ံဳးေစတယ္ဆိုရင္.. ဒါ အမွန္တရားအစစ္ ျဖစ္ပါ့ မလား.. ေနာ္။ ဟုတ္တာေပါ့.. ေလာကနဲ႔ လူသတၱဝါေတြကို သာယာခ်မ္းေျမ့ေစတဲ့ စံ ေတြ မူေတြ ရွိမွပဲ.. အဲဒါက အမွန္တရား အစစ္ေပါ့။ ယဥ္ေက်းေသာ ႏွလံုးသား စြမ္းအား ရွိတဲ့ လူဆိုတာသာ လူ…
စစ္ေအးေတြ.. စစ္ပူေတြဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြကိုသာမက တိရစာၦန္ေတြ
ေရေျမေတာေတာင္ သဘာဝေတြကိုပါ တိုက္စားဖ်က္ဆီးေနတာ… အဓိက တရားခံဟာ
ရိုင္းစိုင္းစိတ္ထားရွိတဲ့ လူေတြ ေၾကာင့္သာပဲ။ ရန္စ လို႔ ျပန္ ေျဖရွင္းရင္း တရားေသာ
စစ္ကို ဆင္ရတယ္ဆိုလည္း ဘံုဌာနဟာ ပ်က္စီးရတာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလဲ။
အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြ ေသေၾက ပ်က္စီးရတဲ့ အေျခအေနေတြ။ ဘာအတြက္လဲ။ ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸါယ္မဲ့လိုက္သလဲ။
အသားေရာင္ ေတြ .. ဘာသာေရးဆိုတာေတြက ဘဝေတြပ်က္စီးေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ
ျဖစ္ေနတာ ဟာ အဓိပၸါယ္ ဘယ္ေလာက္ ကင္းမဲ့လိုက္သလဲ။
အျဖဴ
အညိဳ
မဟူရာ
အနီရယ္
အဝါ
.. အေပၚယံအေရျပား
.. လူ႔ဘဝက
အဓိပၸါယ္
ရွိရဲ႕လား..
+++++
ပုဂံ
ကို ဘယ္သူ တကယ္ပိုင္သလဲ။ အီဂ်စ္ ပိရမစ္ေတြကို ဘယ္သူ တကယ္ ပိုင္သလဲ။ ဗုဒၶဂယာကို ဘယ္သူ တကယ္ပိုင္သလဲ။ ေဂ်ရုစလင္ကို ဘယ္သူ တကယ္ပိုင္သလဲ။ ဗာဆိုင္းနန္းေတာ္ကို ဘယ္သူ တကယ္ပိုင္သလဲ။ ေရာမ ရဲ႕ ဂႏၶဝင္ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို ဘယ္သူ တကယ္ပိုင္သလဲ။ ေျမပိုင္နက္ သတ္မွတ္ခ်က္အရ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္.. ဒါေတြဟာ လူသားေတြ အားလံုး ပိုင္တဲ့ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ သမိုင္းေတြပဲ မဟုတ္လား။ ဒါေတြကို ခ်စ္ၾကည္ညိဳၿပီး ထိန္းသိမ္းမယ့္သူဆိုရင္ျဖင့္
ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္.. လူသားမ်ိဳးႏြယ္သမိုင္းကို
ခ်စ္ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထားသူပဲ။ ဘာက အေရးၾကီးသလဲ။ အဘက္ဘက္က တန္ဖိုးၾကီးလွတဲ့ သမိုင္းေတြ မပ်က္မစီး တည္တ့ံဖို႔ကလြဲလို႔ ဘာကမ်ား ပို အေရးၾကီၤးမလဲ။
ေဂဟေျမ အေျခခ်သူ.. အေရးၾကီးဆံုးတို႔
ထိန္းသိမ္းဖို႔
အားလံုးေသာ
ဘဝတို႔
ေက်ာခင္းေနတဲ့
ေျမ
.. ဒါ
ဘံုဌာနေလ…
ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ပါေစ.. သဘာဝကမၻာဟာ ေနရာတိုင္းမွာ လွတယ္။
ကႏၱာရမွာေတာင္ လွပတဲ့ သဲေျမဟာ ေရႊေရာင္ ေကာ္ေဇာျပင္ၾကီး ျဖန္႔ခင္းထားသလိုရွိမယ္။ အပူပိုင္း ကႏၱာရပင္ေတြရဲ႕ အရိုင္းဆန္ဆန္ အလွေတြ ရွိတယ္။ သာယာတဲ့ အိုေအစစ္ေလး တစ္ခုတစ္ေလ ေတြ႔ေကာင္းေတြ႔ႏိုင္ေသးတယ္။ ေတာင္ဝင္ရိုးစြန္း .. ေျမာက္ဝင္ရိုးစြန္း ေတြမွာ ေတာင္မွပဲ ေငြေရာင္ လင္းလက္တဲ့ ေရခဲျပင္ေတြဟာ သဘာဝရဲ႕ အလွတစ္ပါးပဲ။ ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာ.. ပင္လယ္သမုဒၵရာ ေရျပာျပာေတြ.. သစ္ေတာ စိုစိုစိမ္းစိမ္းေတြ.. ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေတြ.. ေမွာ္ဆန္တဲ့ တိမ္တိုက္ေတြ.. ေတာင္ညိဳေတာတန္းေတြ..။ မလွတဲ့ သဘာဝ ရွာၾကည့္စမ္းပါ့။ ဒီလိုပဲ ျဖဴျဖဴ ညိဳညိဳ မည္းမည္း လူေတြ ဟာ
ခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး တူတူေနတတ္မယ္ဆို ဘာအခ်က္အလက္မွ မလိုဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနထိုင္သြား ၾကရံုသာ။ ၿပီးေတာ့ ဒီ သဘာဝအလွတရားေတြကို ျဖည့္တင္းရင္း.. မြမ္းမံရင္း.. ထိန္းသိမ္း ျပဳစုရင္း..
ေစာင့္ေရွာက္ရင္း ၾကည္ၾကည္လင္လင္ စားသံုးသြားရံုသာ..။ ဒါ.. အဆန္းတၾကယ္ မဟုတ္.. ။
ဒါ
အမွန္တရားအစစ္တစ္ခုသာ။
ယဥ္ေက်းေသာ ႏွလံုးသား စြမ္းအား ရွိတဲ့ လူဆိုတာသာ လူ.. စစ္တလင္းမျဖစ္ေစနဲ႔.. ေဂဟေျမ အေျခခ်သူ.. အေရးၾကီးဆံုးတို႔
ထိန္းသိမ္းဖို႔
အားလံုးေသာ
ဘဝတို႔
ေက်ာခင္းေနတဲ့
ေျမ
.. ဒါ
ဘံုဌာနေလ…
ဘံုဌာန
ေလး…
+++++
ကိုယ္ခ်င္းစာခံစားတတ္တဲ့..
ယဥ္ေက်းတဲ့ႏွလံုးသားရွိတဲ့သူ.. ဘယ္သူမွ စစ္ကို မလိုလား.. ဒါ သိပ္ေသခ်ာပါတယ္။ ေက်ာင္းေနရမယ့္ အရြယ္ကေလးေလးေတြ စစ္ေျမျပင္မွာ ေျပးေနရသလို.. ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ လက္ေတြ႔ဘဝစစ္ေျမျပင္မွာ
တိုက္ပြဲဝင္ေနရတဲ့ ကေလးေလးေတြေရာ။ အားလံုးဟာ ဓားစာခံေတြ။ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြ လူငယ္ေတြကေတာ့ ေလာဘေမာဟ သားေကာင္ ေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးေစခိုင္းမႈေၾကာင့္
လူသတ္လက္နက္ေတြ ကိုင္ေနၾကရ.. စစ္ပြဲေတြမွာ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ လည္း ေဝး .. ဉာဏ္ပညာ ဆင္ျခင္တံုတရား လည္းေဝး။ လူ႔ဘဝက အဓိပၸါယ္ရွိရဲ႕လား။
ဟိုဘက္
ဒီဘက္ စည္းရိုးေလး ဒါမွမဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းေလး တစ္ခ်က္ ျခားလိုက္ရံု နဲ႔ .. ဒါ တို႔ ျပည္.. ဒါတို႔ေျမေတြ ျဖစ္။ ပံုပန္းသြင္ျပင္ အသားေရာင္ေလး မတူရံုနဲ႔ ဒါ ငါ့လူ.. ဟိုဟာ သူ႔လူေတြ ျဖစ္။ ျခံဳရံု ထားတဲ့ အဝတ္အထည္ ကြဲျပားရံု နဲ႔ ဒါမွ ငါ့ ဘာသာေရး .. ဒါသာ အေကာင္းဆံုးေတြ ျဖစ္။ သက္မဲ့ ေတြ ရဲ႕ လႊမ္မိုးမႈမွာ သက္ရွိတို႔ ရူးသြပ္ေနပံုမ်ား။
မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းအတြက္နဲ႔ ေက်ာခ်င္းကပ္.. က်ည္ဆံေတြကို ထမ္း.. ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ငိုညည္းသံ.. နားစြင့္လို႔ ႏွလံုးသားနဲ႔ ၾကည့္စမ္း.. သာတူ ညီေဝမွ်ဖို႔ လက္ေတြ႔လိုအပ္မွန္း .. လူသား .. က်ည္ဆံ နဲ႔ ေမတၱာ .. သင့္ရဲ႕ သေဘာ..
ဘာကို ေရြးခ်ယ္သင့္သလဲ။ ဘာကို ေရြးခ်ယ္မလဲဆိုတာဟာ တကယ္ေတာ့ ေဝခြဲရခက္စရာ ေတာင္ မဟုတ္.. သိပ္ရွင္းလင္းတဲ့ အေျဖေပပဲ။ အမွန္တရားသစၥာဆိုတာ ၾကည္လင္ရႊင္ပ်ဖြြယ္ရာသာ ျဖစ္ရမယ္ မဟုတ္လား။ ျငိမ္းေအး သာယာစရာ ဘဝေနေရးအတြက္ ကိုယ့္သေဘာက် ေရြးဖို႔သာပါပဲ။
လူသား .. က်ည္ဆံ နဲ႔ ေမတၱာ .. သင့္ရဲ႕ သေဘာ..
လူသား .. က်ည္ဆံ နဲ႔ ေမတၱာ .. သင့္ရဲ႕ သေဘာ..
သီခ်င္းနားေထာင္ခ်င္ၾကရင္
https://www.youtube.com/watch?v=2x1Jc_opoVM&list=RDMM2x1Jc_opoVM
.jpg)
