Mar 3, 2008

ျဖန္႔ေ၀ျခင္း(၆၅)

ွွ
ၾကိဳက္လို႔ ျဖန္႔ေ၀ခ်င္လို႔ Sowha1 ဆီက ယူလာတဲ့ post ေလးပါ..။



"ျပန္ေပးဆြဲခံထားရတဲ့ ဒုကၡသည္ စခန္းႀကီးတစ္ခု"

အဲဒီမွာ... ကေလးေတြအတြက္ စာသင္ခံုေတြ အလံုအေလာက္မရွိေပမဲ့
အလုပ္လက္မဲ႔ေတြအတြက္ ဘိလိယက္ခံုေတြ အလံုအေလာက္ရွိတယ္။

အဲဒီမွာ... ကမၻာႀကီးနဲ႔ ၀င္ဆန္႔ဆက္ဆံဖို႔ အင္တာနက္ကေဖးေတြ မရွိေပမဲ႔
ကိုယ္႔ႏြားေျခရာခြက္ထဲမွာ တကိုယ္ေတာ္ရြက္လြင္႔ဖို႔ စည္ဘီယာဆိုင္ေတြ ရွိတယ္။

အဲဒီမွာ... အိပ္မက္ေတြအတြက္ မနက္ျဖန္မရွိေပမဲ့
ဒီေန႔အတြက္ ႏွစ္လံုးထီရွိတယ္။

အဲဒီမွာ... ရိုးရိုးက်င္႔ ျမင္႔ျမင္႔ႀကံဖို႔ ေရာင္းေကာင္းေရာင္း၀ယ္ ေစ်းကြက္မရွိေပမဲ႔
ဒီေကြ႔ ဒီတက္နဲ႔ ေလွာ္ဖို႔ အေပါင္ဆိုင္ေတြ ရွိတယ္။

အဲဒီမွာ... (မရွိေပမဲ့).............( ရွိတယ္)
ေခတ္မီ တိုက္ေလယာဥ္ႀကီးေတြရွိတယ္...
ၾကံ႕ဖြံ႕ရွိတယ္...ဖေယာင္းတုိင္ရွိတယ္။
ၾကားကားရွိတယ္... ၿဂိဳလ္တုေလာင္းကစားရွိတယ္။
ေဘာလံုးနဲ႔ ဘင္လာဒင္ကို ဘုရားစင္မွာ တင္ထားတဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြရွိတယ္။
ဖြင္႔ထားတဲ႔ ၾကယ္ငါးပြင္႔ ေဟာ္တယ္ႀကီးေတြ ရွိတယ္။

ၿပီးေတာ႔... ေသနတ္နဲ႔ ပိုက္ဆံေပါင္းထားတဲ႔ တရားဥပေဒ ရွိတယ္။
ေရဒီယိုနဲ႔ ေကာလဟာလ ေပါင္းထားတဲ႔ ေမွ်ာ္တလင္႔လင္႔ နိုင္ငံေရး ရွိတယ္။
စာေပစိစစ္ေရးနဲ႔ ေထာင္ ေပါင္းထားတဲ႔ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင္႔ ရွိတယ္။

ၿပီးေတာ႔... ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက...အပီခိုးသြားတယ္...
လူအုပ္ႀကီးေတြက...ဆီတိုးစားတယ္...
အမွားေတြ ေပ်ာက္မလားလို႔ တံတားေတြ ေဆာက္ထားတာ ရိွတယ္။
ၿမိိဳ႕ျပင္ လယ္ကြင္းျပင္ႀကီးထဲ ထုတ္ထားတဲ႔ တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ႀကီးေတြနဲ႔
ဆရာေတြ လက္ပတ္၀တ္ ကင္းေစာင္႔ေနတဲ႔ ေအးခ်မ္းစြာ ပညာသင္ၾကားေရး ရွိတယ္။

ၿပီးေတာ႔... အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ မထြက္ရဲတဲ႔ လူတစ္ေယာက္နဲ႔
အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္မထြက္ရတဲ႔လူတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။

ၿပီးေတာ႔... တရုတ္တန္းျဖစ္သြားတဲ႔ နန္းေတာ္တစ္ခုရွိတယ္... ရွိတယ္...


4 comments:

Anonymous said...

Dear Ma May Nyane,
I wish to see a real blog of an Artist without political staff.
I wish I could see one day.Something like Literature, modern literature,poem blog. You know a lot about art and literature and I encourage you to write a blog about art too.WITHOUT POLITIC.But anyway it's just a wish from your reader, the rest is up to you. But I want you to write.The great writer of our time shouldn't be dead like this.

ေမျငိမ္း said...

cd,
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ စာေရးဆရာတေယာက္ဟာ သူခံစားေနရတာကိုပဲ ေရးမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်မကို ဖိစီးေနတာက ႏိုင္ငံ့အေရးပါ...။ ႏိုင္ငံေရးေရးလို႔ ရသေသတယ္လို႔ က်မ မယံုပါ။ စိတ္ခံစားခ်က္မေသဖို႔သာလိုတာပါ။ က်မခံစားခ်က္အတိုင္း ေရးေနတာပါပဲ..။ အၾကံျပဳတာ ေက်းဇူးပါ..။

Khin said...

အိမ္ထဲကမထြက္ရတဲ့လူကိုုသိတယ္

အိမ္ထဲကမထြက္ရဲတဲ့လူက ဘယ္သူပါလိမ့္

သူ ့ရန္သူေတြကိုုေျပာလား

ေရးထားတဲ့ အခ်က္ေတြေတာ္ေတာ္မွန္ပါတယ္။

Hteink Min said...

တီေရ။ ခုခ်ိန္မွာ အရာအားလံုးဟာ အေရးၾကီးေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အားလံုး ဘာမွမရွိေတာ့တဲ့ ျပည္သူေတြပါ။ အတတ္ပညာေတြလည္း ေခါင္းပါး၊ အရာရာပါပဲ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ေရးေနတယ္ဆိုတာလည္း၊ အလုပ္လုပ္ေနသလို တစ္ေယာက္ေယာက္ ခုိင္းတာကို လုပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္စိတ္ပါရာကို ေရးခ်ေနၾကတာပါ။

ဒီဘေလာ့ၾကီးကို အလုပ္သေဘာမ်ိဳးၾကီး တစ္ခုတည္း ရပ္တည္းျပီးေတာ့ ေရးသားဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းအရာ ေပါင္းစံုပါႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ ဘေလာ့ ကိုေတာင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ ႏိုင္ငံေရးၾကီးပဲတဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာေတာ့ ခု ႏိုင္ငံေရး ျငိမ္းခ်မ္းမွ ပညာေရး လာလို႔ ရတယ္လို႔ နားလည္ထားတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ ပညာေရး သိရွိေနသူေတြ ရွိေနပါေစ၊ ႏိုင္ငံေရး မေကာင္းေနေသးသေရြ႕ .. ဘယ္လိုမွ အေကာင္အထည္ေဖာ္လို႔ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။