ဒီပရဂၤ
ပုံျပင္ထဲက ၿမိဳ႕လည္း မဟုတ္
ဒ႑ာရီထဲက ၿမိဳ႕လည္းမဟုတ္
ရာဇဝင္ထဲက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕
ပုဂံေခတ္ထဲက ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္တည္းက ရွိတဲ့ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕
သမိုင္းဝင္ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕။
ဒီၿမိဳ႕ကို ကတူးလူမ်ိဳးေတြ တည္ေထာင္ခဲ့တယ္
အေလာင္းစည္သူမင္း
တိုင္းခန္းလွည့္လည္ရင္း
ေျမာက္ဘက္အရပ္အေရာက္
အေရွ႕ဘက္က နတ္ေတြ ဆိတ္ေယာင္ေဆာင္
ေရေသာက္မယ့္ဟန္ ျမည္သံေပးတာကို အစြဲျပဳလို႔
ဒီၿမိဳ႕ ဒီနာမည္တြင္ခဲ့ရ။
အေရွ႕မွာ ဧရာဝတီ
အေနာက္မွာ ခ်င္းတြင္း
မနီးေဝးမွာ မူးျမစ္နဲ႔
စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းေတြ ျဖစ္ထြန္းခဲ့တယ္။
သာသနိက အဆာက္အအုံေတြေပါမ်ား
ရဟန္းပညာရွိ လူပညာရွိေတြထြန္းကား
တျခားၿမိဳ႕ေတြနဲ႔ စီးပြားကူးသန္းသြားလာဖို႔ လြယ္ကူ
ဘိုးေတာ္ဘုရား လက္ထက္ စစ္တမ္းေတြအရ
အစည္ကားဆုံးၿမိဳ႕ ၁၂ ၿမိဳ႕ထဲက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕။
အေလာင္းဘုရား လက္ထက္မွာ
အိမ္ေရွ႕စံ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဒီၿမိဳ႕ကို စားရ
ဘိုးေတာ္ဘုရား လက္ထက္မွာ စစ္သူႀကီး မဟာဗႏၶဳလ
ေနမ်ိဳးသူရ ရဲေခါင္ဘြဲ႕နဲ႔ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕ဝန္။
ဘုံခန္းပ်ိဳ႕ဆရာ အရွင္ အဂၢသမာဓိ
စစ္သူႀကီး မဟာဗႏၶဳလ
မုံတိုင္ပင္ ဆရာအရွင္ဝံသ
အတုလဆရာေတာ္ အရွင္ယသ
ျမသိန္းတန္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇိန
အယူေတာ္မဂၤလာ ဦးႏိုး
လယ္တီဆရာေတာ္
ဒါ ဒီၿမိဳ႕သား ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ေတြ။
ဒီၿမိဳ႕မွာ
မင္းတုန္းမင္းကို ပုန္ကန္ျခားနားတဲ့
ပတိမ္းမင္းသား ခိုလႈံခဲ့ဖူးတယ္
ဒီၿမိဳ႕ကေန
ေကာက္က်စ္ ယုတ္မာတဲ့ ၿမိဳ႕ဝန္ ဦးမွန္း
ေအာက္ျပည္ကို ထြက္ေျပးခဲ့ရတယ္
ဒီလိုနဲ႔
ဒီၿမိဳ႕မွာ
သူရဲေကာင္းေတြ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
သစၥာေဖာက္ေတြ အေတာင္ေပါက္ခဲ့ၾကတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
လူငယ္ေလးတေယာက္
သူ႔ဆိုင္ကယ္ က်ေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
အမ်ိဳးသမီး တေယာက္
ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္
ဒီၿမိဳ႕မွာ
အံၾကိတ္ရ တက္ေခါက္ရတဲ့
အျဖစ္အပ်က္ေတြ ရွိခဲ့တယ္။
တေန႔ေတာ့
မိုးနည္းတဲ့ ဒီေဒသ
ေဆာင္းတြင္းအခါ သမယမွာ
မိုး႐ြာဖို႔ မဆိုထားနဲ႔
မိုးအုံ႔ဖို႔ေတာင္ အေၾကာင္းမရွိေပမယ့္
႐ုတ္တရက္ မိုးႀကီး႐ြာခ်လိုက္တယ္
ဆင္ေျခရာေတြေတာင္
တိမ္ေကာ ပေပ်ာက္သြားေအာင္ ႐ြာတဲ့ မိုးမို႔
အညာအေခၚ ဆင္ရာတိမ္မိုး တဲ့ေလ။
မုံ႐ြာ-ေရဦး လမ္းကို ျဖတ္သန္းရင္း
ဒီၿမိဳ႕ကို ကားေပၚက လွမ္းၾကည္မိတဲ့အခါ
အတိတ္ တေစၦက ငါ့ကို ေျခာက္လွန္႔ ေနေလရဲ႕။ ။
ၾကည္ေမာင္သန္း
(၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လထုတ္ ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း မွ )
No comments:
Post a Comment