ေသစာရွင္စာ
ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ မရွိဘူး
ဘ၀ကူးလက္မွတ္ေတာ့ ရွိတယ္
ေန႔ကိုစြဲေသၿပီး ေန႔စြဲျဖစ္ခဲ့
ေန႔စြဲေလးတစြဲပါပဲ
သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ညေကာင္းကင္မွာ
မီးပုံးပ်ံေတြျမင္မွ
ဘယ္တုံးကမွ မႈိင္းမ၀ဘူးတဲ့
ကုိယ္ႏွလုံးသားကိုလည္း သတိတရနဲ႔
ပီကာဆိုလႊတ္လိုက္တဲ့ ခ်ဳိးငွက္
ပီကာဆိုလက္ထဲ ျပန္မေရာက္ႏုိင္ခဲ့
တရား...တရားဆုိလား
ဘုရား...ဘုရားဆိုလား
မွ်ၿပီးတၾကရ
ၾကားဖူးတယ္..
္ ၾကားဖူးတယ္
တရားဆုိတာ
မွ်တမႈပဲဆိုလား
ၾကားဖူးတယ္
ငါ့ ေဘာပင္ေလးကိုေတာ့ ေခြးစာမေက်ြးႏုိင္ပါ
ဟဲလုိ.....
၃၁ဘုံခင္ဗ်ား
ရမၼက္ၾကီးလြန္းလို႔
အရင္းအတုိင္း ထုိင္ျမည္းေနတာ။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၂၅၊ ၁၀၊ ၂၀၀၇)
-
ကိုယ့္အလုပ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္ရႈပ္… ျပီးေတာ့ ေတာ္ရံုဆို ၀င္မေျပာခ်င္.. လို႔ ထားထားလိုက္တာ။ ခုေတာ့ နည္းနည္းလည္း အားျပီ။ ျပီးေတာ့ ေျပာခ်င္ စိတ္ လည္... -
ဘယ္သူဟာ ေသျခင္းအတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္လဲ စဥ္းစားရင္ ပထမဆံုး သတိရတာ.. ခင္ဗ်ားပါပဲ ဂၽြန္.. Elvis လို ေသျခင္းကို ကုိယ့္ဘာသာ မေရြးခ်ယ္ခဲ့ေပ... -
ေဆာင္းတြင္းကို ျဖတ္သန္းခ်ိန္မွာ ရာသီဥတုက ခ်မ္း .. ေလေတြမ်ား တိုက္လိုက္လို႔ တုန္ခိုက္ သြားၿပီဆိုရင္ အျမဲတမ္း ပထမဆံုး သတိရတာက...
1 comment:
အင္မတန္က်စ္လစ္အားေကာင္းတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲ…
သစ္ေကာင္း ေရာ ျပန္လည္တင္ေပးတဲ့ အစ္မေရာ..ေက်းဇူး.
Post a Comment