ဂၽြန္ရပ္စကင္းကို သတိရ ..

လူမ်ိဳးတမ်ိဳးဟာ ..

ရသ ခံစားတတ္မႈကို ဟာသလုပ္တယ္

အႏုပညာကို သေရာ္ေမာ္ကားျပဳတယ္

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို လိင္စိတ္လို႔ ျမင္တယ္

မ်ိဳးဆက္အသစ္အတြက္ ဆုိးက်ိဳးဆက္ကို မျမင္တတ္ဘဲ ကိုယ့္ေလာဘတဏွာကို ထုတ္ျပရဲတယ္

ကိုယ့္အမွားကို ဝန္မခံဘဲ တပါးသူရဲ႕ အားနည္းရာကို ထိုးေကၽြးတယ္

သူဟာ ငါ့ထက္တတ္လို႔ ေနရာဖယ္ေပးရေတာ့မယ္ရယ္လို႔ ေတြးၿပီး ရန္မူတယ္

ပညာတတ္ဆိုတာ ေသခ်ာျပင္ဆင္ၿပီး ညာတတ္သူလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္..

အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ေထာင္လို အိမ္ပဲလို႔ စဥ္းစားတယ္

လူမႈေရးဆိုတာ လူအခ်င္းခ်င္း အမႈကိစၥျဖစ္ေရး လို႔ ဦးတည္တယ္

စီးပြားေရးဆိုတာ စီးစီးပိုးပိုးနဲ႔ ပြားမ်ားႏိုင္ဖို႔အေရး ပဲ..

ႏိုင္ငံေရးဆိုတာကေတာ့ အသံထြက္ကေတာင္ ႏိုင္ကန္ေရး လိုလို။

ကာမ ေဖာက္ျပန္မႈကို အရည္အေသြးတစ္ရပ္လို႔ ဗန္းတင္တယ္ ..

ကေလးအေမလည္း မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာ ခပ္တည္တည္ ေလာ္လည္ရဲတယ္ ..

သူ ဘာလုပ္ေနေန အေဖ ဟာ အေဖပဲ ၊ အေမ ဟာ အေမပဲ .. ဆိုတဲ့ ပံုသြင္းမႈစနစ္ ရွိတယ္။

ေယာက်္ားဆိုတာ က်န္းမာေရးအတြက္ ပံုမွန္ေသြးသားအသံုးျပဳ စနစ္ရွိရတယ္တဲ့..

မိန္းမ ဆိုတာ.. ေအးရာေအးေၾကာင္း အိမ္မႈကိစၥနဲ႔ ေနသားက်ရမွာ တဲ့။

စာအုပ္ဖတ္ဖို႔ .. ဟုတ္လား.. ပ်င္းစရာၾကီး.. ဘာအေရးၾကီးလဲ.. ကိုယ္က ဝင္ေငြေကာင္းတယ္ တဲ့။

ဒီဘာသာစကား ေမြးကတည္းက ေျပာလာတာ.. ဒီစာ တသက္လံုးဖတ္လာတာ.. 

ဘာခက္လို႔လဲ.. တဲ့ ..။

ေၾသာ္.. ဒီ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္တာ နားမလည္လည္း အထက္လူၾကီးနဲ႔ သူ႔ဇနီးကို နားလည္ဖို႔ေတာ့ အေရးၾကီးတယ္။

ကိုလံဘတ္ရဲ႕ ၾကက္ဥျပဳတ္ စားပြဲေပၚေထာင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းကလည္း ေခတ္မီေနတုန္းပါပဲ။

သူခိုးက လူ လူ ဟစ္ ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးကလည္း မရိုးႏိုင္ေသးပါ။

ဘုရားစင္ေပၚ ပန္းေတြ ေဝေနေအာင္ တင္တာ ထီေပါက္ဖို႔အေရးပါ။

အိုးး သိဒၶတၳ ေလ.. အဲဒီ စိန္ေရႊရတနာေတြဟာ အဆိပ္အေတာက္ေတြမွန္းသိလို႔ ထားခဲ့ေပမဲ့

ခုေတာ့ သူ႔ရုပ္ပြားမွာ အဲဒီ တန္ဆာပလာေတြ ပလပြ..

တကိုယ္စာ ျငိမ္းေအးရာ လူတိုင္းရွာေတြ႔တဲ့အခါ ကမၻာျငိမ္းတရားပဲ လို႔ သူေျပာခဲ့ပါလ်က္နဲ႔။

ဂၽြန္ရပ္စကင္းက ေျပာတာေတာ့..

“ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးဟာ... စာေပကို အထင္ေသးေနလ်ွင္... သိပၸံပညာကို အထင္ေသးေနလ်ွင္ ..

အနုပညာကိုအထင္ေသးေနလ်ွင္.. ေမတၲာကရုဏာကို အထင္ေသးေနလ်ွင္ ..

ပိုက္ဆံကိုဒီေလာက္မက္ေနလ်ွင္ .. အဲဒီလူမ်ိဳးဟာၾကာရွည္ခံမွာမဟုတ္ဘူး “တဲ့။

ထပ္ ထပ္ေျပာပါရေစဦး.. ..

တန္ဘိုး ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ တန္ဘိုးအေၾကာင္း နားလည္တဲ့သူေတြ ဆီမွာသာ ဆရာက်တာပါကြာ…။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ နားေထာင္ေနတဲ့ သီခ်င္းက “ပုထုဇဥ္”

“ေပ်ာ္စရာၾကံဳရင္ ေပ်ာ္ပစ္လိုက္.. ငိုခ်င္လာရင္ ငိုလိုက္ဦး.. ခံစားခ်က္အတိုင္းပဲ..

ရင္ခုန္ေနတာ ဘာအတြက္လဲ.. အခ်ိန္ဆိုတာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔.. အိုးးး မီးလွ်ံမ်ား…

လက္ခံလိုက္.. လက္ခံလိုက္…”