အဘိုးမိႈင္း အမွတ္တရ

ဒီကေန႔ ဇူလိုင္၂၃ရက္ေန႔ဟာ....

"မေသခင္ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရတာ ျမင္သြားခ်င္တယ္" ဆိုတဲ့..
အာဏာရွင္ေတြဆီမွာ ဘယ္တုန္းကမွ ဒူးမေထာက္ခဲ့တဲ့..
မတရားသူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မပူးေပါင္းခဲ့တဲ့…
မတရားသူေတြကို ကေလာင္လက္နက္နဲ႕ကြယ္လြန္ခ်ိန္ထိ အံတုခဲ့တဲ့..
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာဆရာၾကီး အဘိုး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ကြယ္လြန္တဲ့ေန႔ပါ။
ဒီႏွစ္ဟာ ၄၃ႏွစ္ေျမာက္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဘိုးရဲ႕ စာတပုဒ္ေလာက္ တင္မယ္လို႔ စဥ္းစားေတာ့ လက္တစ္ကမ္းမွာ မရွိ။
ျပန္စဥ္းစားေတာ့လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ အလြတ္မရေတာ့ ..။
စိတ္ထဲ စြဲေနတာက
“ေကာင္းက်ိဳးအေထြေထြနဲ႔ … ခၽြန္ေစျမေစေစာ..
ေဒါင္းအိုးေ၀ရယ္ေလ…တြန္ေစ ကေစေသာ၀္…”
ဒါပဲ စြဲေနေတာ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီေန႔ က်မသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာရဲ႕
ကဗ်ာတပုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ ၾကက္သီး ျဖန္းျဖန္းထလို႔…
အဘိုးမိႈင္းနဲ႔တကြ လက္ရွိ က်မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားကို
သတိရစရာ ျဖစ္သြားရပါတယ္။
အဲဒီကဗ်ာေလး အားလံုးခံစားႏိုင္ဖို႔ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။

ဂႏၶီဂ်ီး

ဘုရားသခင္ လံုး၀မသိေသာ ႏွလံုးသား၏ ျဖစ္စဥ္
ေတာင့္တသလိုပင္ ေတာင့္တရန္လည္း အေၾကာင္းရွိပါ၏
လူသည္ စၾက္ာ၀ဠာႏွင့္ တခုတည္းျဖစ္ေၾကာင္း
.... ၏ အမွတ္အသားျဖစ္ေသာ
လိင္အားျဖင့္ ၾကည့္ျခင္းရပ္စဲေသာအခါမွ
တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ျဖည့္စြက္ဖက္အျဖစ္ ဖန္ဆင္းတယ္
“ခ်ဳပ္တည္းမႈ”
ဘ၀က သုႆန္ေပၚ အျမဲထိုင္ေန
အခ်စ္ ႏွင့္ အျပစ္ဒဏ္ကို သီးျခားစီ လိုက္ရွာေနဖို႔ မလို
(ေရွ႕စည္းမ်ဥ္းမွာ ဘယ္သူ႔ဆီကလာတဲ့ ဘယ္အရာကိုမဆို
ဆင္ျခင္တံုနဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳ မွတ္ေက်ာက္မွာ တင္ဖို႔)
ႏွလံုးသားႏိုး ၀ိဥာဥ္ႏိုး ဆင္ျခင္တံုႏိုး
ဒီေန႔ အဖို႔ အျပဳအမူမ်ားအားလံုး စနစ္တက် ျငိမ္းေအး တည္ျငိမ္ရန္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းသာ တခုတည္း နည္းလမ္းပါ။
လံုေလာက္ေသာခံစားမႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ ႏွလံုးသားရဲ႕ ဥစၥာပဲ
အစာငတ္ခံ အေပါင္း ဆုေတာင္း ညီမွ်ျခင္း အနစ္နာခံ အေပါင္း ဆုေတာင္း
အၾကီးဆံုးလက္နက္မွာ ခပ္မဆိတ္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတည္း။ ။

လူဆန္း (၂၀၀၇ ၊ ဇြန္)
(ပန္းအလကၤာ မဂၢဇင္း)