၇ဇူလိုင္(၅)

အဲသည္တုန္းက ကဗ်ာတိုကဗ်ာစေတြ အမ်ားၾကီး။
တခ်ိဳ႕ ကဗ်ာေတြက ေရးသူနာမည္မပါ...။
မေသဘဲ က်န္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားေတြက
ေသခ်ာ လိုက္ရွာစုေဆာင္းျပီး
၇ဇူလိုင္ ၆လျပည့္တဲ့ ဇန္န၀ါရီမွာ
စာအုပ္ေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကတာ....။
အဲဒီကဗ်ာတိုေလးေတြထဲက တခ်ိဳ႕ပါ။

( မ်က္ႏွာဖံုး ပန္းခ်ီက ဆရာေအာင္ျပည့္ပါပဲ။)

တကၠသိုလ္သည္ရင္ျပင္
နီလြင္လြင္ ေသြးေရာင္လွ်မ္း။
သည္လမ္းသည္ေျမမွ
သည္ဟာေတြ ကြယ္ကာဖံုးေအာင္
ထံုးေရာင္နဲ႔ လႊမ္း…။
(ခင္ေၾကာ့ေႏွာင္း-ဗန္းေမာ္)

ပုရြက္ငယ္ပင္
သူ႔တြင္ရန္ျငိ ဖိႏွိပ္ဘိက
ရွိသည့္အင္အား စြမ္းပကားႏွင့္
ျခားနားေတာ္လွန္ တိုက္ျမဲတည္း…။
(ေမာင္ခ်စ္ေဆြ-ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)

ညာလက္က်ိဳးလည္း
ဘယ္လက္၀ဲျဖင့္
တိုက္ပြဲအသစ္၀င္ဦးမည္..။

တကၠသီလာ ေသြးမိုးျဖာသည္
ျပည္ရြာမိဘ ျမင္လွဲ႔ပါ..။

ေက်ာင္းေတာ္ခရီး လမ္းမၾကီး၌
ေသြးစီးပြက္ပြက္ ခုနစ္ရက္ေန႔
မေမ့ပါႏို္င္ လဇူလိုင္တြင္
သဲဆိုင္အက္အက္ အသက္စေတး
ခြင့္ေရးဆႏၵ ျပခဲ့ၾကသည္
ဘ၀ေကာင္းရာ လားေစေသာ္…။

စစ္ေၾကညာျခင္း
ဆယ္ျပန္္္ထပ္ထပ္၊ လူကိုသတ္လည္း
စိတ္ဓါတ္ေသသည္မဟုတ္္္ပါ။
ေသြးမ်ားဖိတ္လွ်ံ၊ ပြင့္အန္္္ထြက္လည္း
အသံတိတ္မည္မဟုတ္ပါ။
အေလာင္းခ်င္းဆုံ၊ ေတာင္လိုပုံလည္း
ႏႈတ္ငုံေနမည္မဟုတ္ပါ။
အို.. ငမိုက္သား..
အင္အားတစ္ေထာင္၊ မာန္ကိုေဆာင္လည္း
“ေအာင္ေက်ာ္”ေျခရင္း၊ ျမက္စိမ္းခင္း၌
ဠင္းတအစာ၊ တေန႔ခါတြင္
သင္သာျဖစ္သြားရစိမ့္မည္။
နီမင္း