အမွတ္တရ အနာ(၇)

မေန႔က ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု (၁၃၅၀ျပည့္အေရးေတာ္ပံု) ၁၉ႏွစ္ျပည့္ ကို
ေတြးမိ သတိရမိရာက ျဖန္႔ထြက္လာတဲ့ အစေတြ..

တကယ္ေတာ့ ရွစ္ေလးလံုးစိတ္ဓါတ္ဆိုတာ
ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔သာ သက္ဆိုင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတဲ့..
ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီးတုန္းက ရွိခဲ့ၾကတဲ့..
ညီညြတ္မႈ..စည္းလံုးမႈ အာဏာရွင္ကို လက္မခံမႈေတြ..
အမွန္တရားကို လိုလားမႈတိုင္းကသာ .. ရွစ္ေလးလံုးစိတ္ဓါတ္ပါ။

ေနာက္ က်မ သူငယ္ခ်င္း မနန္းယဥ္ က ျပန္ျဖန္႔ေ၀ သြားတဲ့ စကားေလး..
အင္မတန္ ေတြးစရာေကာင္းပါတယ္။

အိမ္တိုင္းမွာ စစ္သားမရွိဘူး..
ဒါေပမဲ့ အိမ္တိုင္းမွာ ေက်ာင္းသားရွိတယ္္..တဲ့။

ဖေယာင္းတုိင္မ်ား

(ဒီကပါ)

တစုံတရာက ဖန္္္္္ဆင္းတဲ့ အေမွာင္ထဲမွာ..
ႏွင္းဆီပန္းတစ္ခင္းစာ အာရုံခံစားမႈေတြကို
တန္ဖိုးအျဖစ္ ေပးေခ်လို႔
ေထာင္ေခ်ာက္ေတြရဲ႕ပါးစပ္ကုိ
ဇက္ႀကိဳးတပ္ ပါးခ်ပ္ဆင္
ငါတို႔ စီးနင္းလိုက္ၾကမယ္…
တျခားသူေတြရဲ့ အျမင္မွာ…
အသက္ငင္ေနတယ္လို႔
ထင္ခ်င္လည္း ထင္စရာ
ငါတို႔ရဲ့ အိပ္မက္ေတြကိုေတာ့
ေဆးေပါ့လိပ္ ခပ္ညံ့ညံ့လို
ခဏခဏ မီးေသေနမွာ မလုိလားပါဘူး…

တဘုန္းဘုန္း..လဲက် .. လဲက်
ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ျပန္ခြထိုင္ၿပီး
စက္ဘီးစီးသင္ေနလိုက္ၾကတာ…
ကံၾကမၼာကို အေလွ်ာ့ေပးတတ္ဖို႔ ပညာကို
ဘယ္တကၠသိုလ္မွာမွ မသင္လာခဲ့တဲ ့ေကာင္ေတြေလ…
အဲဒီေကာင္ေတြက၊ အေမွာင္ကို စီးခ်င္းထိုးဖို႔…တဲ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မီးရႈိ႕ပစ္
ၿပိီးေတာ့..
အဲဒီ ေသြးသားျဖစ္ အလင္းေရာင္ကို…
လက္နက္လို ကိုင္ေဆာင္လို႔
ရာဇသံ တစ္ေစာင္ ပို႔လုိက္တယ္
ေဟ့ -အေမွာင္ !!!
မင္းအတြက္ ႀကိဳးမိန္႔ကို ငါတို႔ ယူေဆာင္လာခဲ့ၿပီ။

ေမျငိမ္း
(ကိုယ္စား)