Jun 1, 2007

ဇြန္လကို ၾကိဳဆိုျခင္း

မိုးရြာေတာ့မယ္ေလ..

ေခါင္းငံု႔ေပးလိုက္ၾက
သူ႔ရဲ႕ ၾကီးျမတ္သန္႔စင္ျခင္းကို
မတုပႏို္င္သူတို႔..။
ေကာင္းကင္ဟာ
သူ႔ရဲ႕ေၾကကြဲမႈကိုေျပာင္းလဲ
ေခါင္မိုးေတြကို
ေဆးေၾကာပစ္လိမ့္မယ္။

ျပီးေတာ့မွ
က်ယ္၀န္းတဲ့အျပာေရာင္ကို ေမာ့ေသာက္
အသစ္တဖန္ေတာက္ပၾကစို႔။
(ညလယ္မိုး- သစ္ျခင္းမိုး)

ေသခ်ာတာကေတာ့
ဇြန္လဟာ..
မိုးပီပီသသ ရြာရတဲ့ဥတုလ..
ေျခာက္ေသြ႔ျမက္ေတြ ရုန္းထ စိမ္းစိုခြင့္ရတဲ့ ရာသီလ..
ေအးျမလန္းဆတ္တဲ့ ေလညွင္းကို သယ္ပိုးလာတဲ့ အခါကာလ။
ေကာင္းကင္ျပာစင္ထဲ စိတ္ကူးလြင့္ေမ်ာခြင့္ရႏိုင္တဲ့ သမယ။
အသစ္ေတြမ်ား ရွင္သန္ေမြးလာေလမလားလို႔ ေတြးေတြးေမွ်ာ္ရတဲ့ ဘ၀ေတြလဲ
အဲဒီ ရာသီထဲမွာ ရွိတယ္။

လတ္ဆတ္လမ္းသြယ္စိမ္း
အနံ႔ေဟာင္းမရွိတဲ့ ကြင္းျပင္ေတြ
ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္လိုက္တာ
ျမင္ျမင္သမွ်အစိမ္း မျမင္ရတဲ့ေလညွင္းေတာင္
အစိမ္းေရာင္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္..ငါထင္မိ
မင္းဆီမွာ ေတာင္လဲညိဳ

မင့္ဆီမွာ မိုးလဲေစြ
မင့္ဆီမွာ ပန္းလဲတင္
မိုးေငြ႔ဆြတ္ပ်ံ႕ ညေနတခြင္လံုးစိမ္းလို႔..။

ေမာင္သိန္းေဇာ္က အဲလိုေရးတယ္။
ဇြန္လဖြဲ႔ မဟုတ္ေပမဲ့ ဒါလဲ.. ဇြန္လရဲ႕ မိုးေရစက္ေတြပါပဲဲ။
အဲသလို အစိမ္း.. အဲသလို အလန္း နဲ႔ အဲသလို ပန္းေတြ..ေ၀တာ.. ဇြန္ေပါ့ ။
















အဲဒီ ဇြန္မွာ…
အဲသလို ၾကည္လင္လန္းဆန္း
ျငိမ္းခ်မ္းတာခ်ည္းပဲတဲ့လား..။

မိုးညိဳညိဳ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း
လယ္ယာေျမယိမ္းက

ငါ့ညီေလးေတြ..
မျပည့္စံုမႈကို ေရးမွတ္ဖို႔
စာအုပ္ေတြလဲ မျပည့္စံုေပါ့..
ရိုးသားရဲရင့္မႈနဲ႔
ဘ၀ကိုလံုျခံဳၾက..။ (ေက်ာ္ေဇာခိုင္)

အဲဒီလို မျပည့္စံုရရွာသူတို႔အတြက္လဲ
ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေတြ စတယ္။
ထီး..ဘိနပ္.. စာအုပ္ဖိုး.. ေက်ာင္း၀င္ေၾကး..ဆိုတဲ့အပူေတြကို
ဗမာျပည္က ကေလးမိဘေတြသာ ခံစားဖူးတာ။

ေက်ာ္ေဇာခိုင္ရဲ႔ ကဗ်ာ...ဗမာျပည္ရဲ႔ သရုပ္မွန္။

ေမာင္စန္းဦးကေတာ့..ဒီလိုေျပာတယ္...

တိတ္တဆိတ္ခိုေအာင္းေနရတာနဲ႔
ငွက္ေတြ စကားမေျပာႏို္င္ၾကဘူး
လႈိင္းထန္ေနတဲ့ ျမစ္ၾကီးက ေရာင္ကိုင္းေမာက္ၾကြ
ေခ်ာ္က်ိက်ိသစ္ပင္ေတြ ေလးလံကိုင္းညြတ္
ျပီးမွ..တဖန္ စိမ္းလန္းရဲ႕

တိမ္ေတြကေတာ့
တခုခုကို အပန္းတၾကီးဖုံးကြယ္ထားေလတယ္
ဦးေခါင္းေပၚမွာ တျခားဘာမွ မရွိႏို္င္ဘူးလို႔ ထင္ထားသူ
အဲဒီလူေတြကေတာ့ မိုးေရေတြ ခံယူေနၾက
ေဟာဒါ
ရြာႏို္င္သမွ် ရြာခ်ေနတဲ့ အလယ္ေကာင္ဥတုၾကီးပါေလ…

စိတ္ကူးေတြလဲ စိုစြတ္ေပ်ာ့ဖတ္
ႏွလံုးသားမွာလဲ ဗြက္ေပါက္ေစးကပ္
အေ၀းမေျပးႏို္င္တဲ့ လမ္းၾကိဳလမ္းၾကားေလးေပါ့

တဒိန္းဒိန္း တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္း
မိုးခ်ဳန္းသလိုလိုနဲ႔
မိုးၾကိဳးေတြ ပစ္ ပစ္ခ်တတ္လြန္းလို႔
ညစ္ပတ္ပတ္ မည္းသည္းသည္း
ရႊဲရႊဲစိုေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔
သရက္သီးေၾကြေကာက္ေနက် ကေလးကိုပဲ
ရင္ထဲ
ဇြတ္ဆြဲသြင္းထားရတယ္။
(ေမာင္စန္းဦး-မိုးတြင္း)

ကဲ.. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္..
အဲဒီ..မိုးတြင္းထဲကို ေသေသခ်ာခ်ာေရာက္ေစတဲ့ ဇြန္ကို
က်မတို႔ ဘယ္လို ခံစားခ်င္ပါသလဲ..
ဒါမွမဟုတ္… ဘာကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ပါသလဲ..။
ေအးျမရံုမိုးလား..
မုန္တိုင္းမိုးလား… …

ေမျငိမ္း(၁ဇြန္္)
ကဗ်ာရွင္ေတြကို ခြင့္ျပဳခ်က္မေတာင္းဘဲ
ကဗ်ာေတြ ယူသံုးထားတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။

2 comments:

pandora said...

ဆရာမေရ Literary criticism ဆန္ဆန္ ကဗ်ာေလးေတြ ထုတ္ႏုတ္ ခံစားေပးထား တဲ႕ ေဆာင္းပါးေလးေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ခ်င္ပါတယ္။

ေမျငိမ္း said...

မပန္လာလည္တာ..အၾကံေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်မက ေ၀ဖန္သံုးသပ္တာထက္
ပြားယူခံစားတာကို ပိုအားသန္တယ္ထင္တယ္။
ေရးမွာပါ.. ၀င္၀င္ဖတ္ေနာ္..