ခ်စ္စိတ္

ဇင္းမယ္တဲ့။
နာမည္ေလးကိုက ဆြတ္ဆြတ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ႏို္င္ေနတဲ့ ျမိဳ႕။
ဲ့က်မအတြက္ေတာ့..ဇင္းမယ္ဆိုတာက သိပ္ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေနတဲ့ နာမည္ပါ။
ဇင္းမယ္ဆို ညိဳတဲ့ျမိဳ႔မွာဆိုတာကို ေညာင္ရမ္းေခတ္အိုင္ခ်င္းေတြထဲ ေတြ႔ခဲ့ဖူး။
အထူးသျဖင့္ ေတာင္တြင္းရွင္ျငိမ္းမယ္ရဲ႕ အိုင္ခ်င္းေတြထဲမွာ။

ဇင္းမယ္ကို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက သိပ္လွတယ္တဲ့။
အင္း.. က်မလဲ အဲသလိုပဲ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။
ဇင္းမယ္ဟာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ တင့္တင့္တယ္တယ္ရွိလွတဲ့ ျမိဳ႕ကေလးပါ။
ကဗ်ာဆရာၾကီး(ဦး) တင္မိုးစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့
ဇင္းမယ္ဟာ ဗမာေတြအတြက္ေတာ့
မႏၱေလးနဲ႔ ေမျမိဳ႕ကို အလြမ္းေျပေစတဲ့ ျမိဳ႕ေပါ့။

မႏၱေလးလို က်ဳံးနဲ႔..ေမျမိဳ႕ရာသီဥတုဆန္ဆန္ရိွျပီး ပန္းမ်ိဳးစံုေ၀တဲ့ျမိဳ႕။
ျပီးေတာ့ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ အမ်ားၾကီးေတြ႔ရတဲ့ျမိဳ႕။

ရာဇ၀င္မွာေတာ့ ဗမာက သူ႔ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ႏို္င္ခဲ့သတဲ့။
တခ်ိဳ႕က ဒါကို ဂုဏ္လုပ္ၾကတယ္။
က်မကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္
မတရားမႈကို တိုက္ယူရတဲ့ စစ္မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ နယ္ပယ္ခ်ဲ႕ထြင္လိုစိတ္ေတြေၾကာင့္တိုက္ၾကတဲ့က်ဴးေက်ာ္စစ္ကိုေတာ့
မတရားစစ္လို႔ ခံယူျပီး မုန္းတီးပါတယ္။

က်မကေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ခိုလႈံရင္း သူ႔အေပၚ
ဗမာျပည္ရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားခဲ့ဖူးသမွ်အတြက္ အားနာေနမိတယ္။
သူကေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ ဗမာျပည္က လာလာသမွ် လူမ်ိဳးမေရြးဘာသာမေရြး
လူဆိုးလူေကာင္းမေရြးကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ပိုက္ထားရတာပါ။

စဥ္းစားၾကည့္ရင္ေတာ့ သူ႔ခမ်ာလဲ ရင္တမမရွိမွာ။ဒါေၾကာင့္ပဲ ထင္ပါရဲ႕။ သူကလဲ
တခါတေလမွာေတာ့ ဗမာေတြကို နဲနဲ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္တြယ္တတ္တယ္။
( မိဘကို အထင္ေသးတာေၾကာင့္ သားသမီးကို ေစာ္ကားရဲတာလဲ ပါတယ္လို႔ က်မေတာ့ ထင္တာပဲ။တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မိဘနဲ႔ တူတဲ့သူေတြက မေကာင္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္
ရလာတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြ.. ျဖစ္မွာ)

ဇင္းမယ္မွာ..
ေတာင္တန္းေတြ.. ဘုရားေစတီပုထိုးေတြ..ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔၊
လယ္ကြင္းေတြ..သစ္သီး၀လံႅ သစ္ပင္ပန္းမာလ္ေတြ..
ခုဆို ဗမာျပည္ဇာတိ ပိေတာက္ေတြ ငုေတြ ခေရေတြပါ ဇင္းမယ္ကို ေရာက္လာျပီ။

ဒါေပမဲ့ က်မစိတ္ထဲ ဇင္းမယ္ကို မခ်စ္ခဲ့ေသးပါ။
အေနာက္တိုင္းမ်က္ႏွာျဖဴေတြ အမ်ားၾကီးရွိတဲ့ ဒီျမိဳ႕ေလးက ေနခ်င္စဖြယ္ ျဖစ္ေပမဲ့
က်မကေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ေလာက္မွ လွတယ္မထင္.. ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္မထင္။
က်မတို႔ဆီမွာေရာ.. အင္းေလး ကေလာတ၀ိုက္..ပုဂံေညာင္ဦးတ၀ိုက္..ငပလီ ေခ်ာင္းသာ..ကခ်င္ျပည္က ျမစ္ဆံုေဒသ..ေမျမိဳ႕က ခ်ယ္ရီေတြ.. ဘားအံျမိဳ႕နားက သံလြင္ျမစ္တေၾကာ ကိုမ်ား ေရေၾကာင္းအတိုင္း ဆင္းသြားရင္ ၀န္းက်င္အလွက လူတိုင္းကို ဖမ္းစားႏိုင္တာ။ အဲလိုေနရာမ်ိဳးေတြက်မတို႔ တိုင္းျပည္မွာ.. အမ်ားၾကီး ။ဒီေတာ့ျဖင့္ ဇင္းမယ္က က်မကို ဘယ္ေလာက္မွ သိသိသာသာ မဖမ္းစားႏို္င္ခဲ့။

ဒါေပမဲ့.. အဲဒီဇင္းမယ္ကို တၾကိမ္မွာေတာ့ က်မ ရင္ခုန္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ဇင္းမယ္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ေတာင္ေပၚဘုရား ဒြိဳင္စူထက္ ကို သြားဖူးတုန္းကေပါ့။
ဒိြဳင္စူထက္ဘုရားက က်မေနခဲ့တဲ့ ေမာ္လျမိဳင္က က်ိဳက္သံလံႅဘုရားနဲ႔ တူလွပါတယ္။
အဲဒီမွာ က်မ ရင္ထဲ က်မ ၅ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေနခဲ့တဲ့ ေမာ္လျမိဳင္ကိုလြမ္းစိတ္နဲ႔
ေၾကေၾကကြဲကြဲျဖစ္ေနမိပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်မကို စိတ္လႈပ္ရွားသြားေစတဲ့ ျမင္ကြင္းက က်မေရွ႕ေရာက္လာတာ။

ဘုရားရင္ျပင္မွာ အင္ၾကင္းပန္းေတြ ေၾကြေနတဲ့ ျမင္ကြင္း..။
တဖြဲဖြဲေၾကြလက္စ ျမင္ကြင္း...။

က်မရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ခုန္လာတယ္။ အင္ၾကင္းဟာ က်မ သိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ပန္း..
က်မ ၾကည္ညိဳေလးျမတ္လွတဲ့ ဗုဒၶ ကို အင္းၾကင္းပင္မွီျပီး ဖြားခဲ့တာေၾကာင့္ေရာ..
အင္ၾကင္းပြင့္ရဲ႕ ဆန္းတဲ့ ခမ္းနားတဲ့ သႏၱာန္ေၾကာင့္ေရာ..
က်မက အင္ၾကင္းပန္းကိုေတြ႔ရင္ ရင္ခုန္တယ္။
ျပီးေတာ့ အင္ၾကင္းက ေတြ႔ရခဲတဲ့ ပန္း..။
ဒါနဲ႔ပဲ..အဲဒီ ညေနမွာမွ ..
ဇင္းမယ္ကို က်မက ရင္ခုန္သြားေတာ့တာ။
ကိုယ္မွီခိုေနရတဲ ့ျမိဳ႕ကေလးကိုအဲဒီေတာ့မွပဲ ခ်စ္ရေကာင္းမွန္း နဲနဲသိသြားတာ။ ျပီးေတာ့..အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာမွပဲ
ဇင္းမယ္က ပိုျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းလာတယ္လို႔ ျမင္လာပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာေတာ့... ဇင္းမယ္ကို က်မ ထပ္တခါ အားနာခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

ၾကည့္ပါဦး..သူ႔ရင္ခြင္မွီျပီး က်မ သူ႔ကို ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေစာ္ကားေနမိခဲ့တာ။
အေသးအဖြဲေလးေပမဲ့လဲ အားနာစရာ။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဆက္စပ္ျပီး က်မ..ေတြးမိတယ္။

တစံုတရာအေပၚ ေက်းဇူးမသိစြာ ေစာ္ကားသလို ျပဳမူမိတာေတြကို
လူတိုင္းသာ သတိထားမိၾကမယ္ဆိုရင္..
ျပီးေတာ့ ခ်စ္စိတ္နဲ႔ ခံစားတတ္ၾကမယ္ဆိုရင္...
ေလာကၾကီးက ဘယ္ေလာက္မ်ား ပိုျပီး လွလာလိုက္မလဲလို႔…။

ေမျငိမ္း(၅၊ဇြန္)